Samenwerken
Alt werkt
Van de dijkgraaf
Eén van de uitgangspunten van h
Masterplan van Zeeuwse Eilanden
werk zo goed en goedkoop mogelijk i
belang van de burger. In de uitwerking van
het Masterplan kom je regelmatig de gemeente
tegen als partner in het bereiken van boven
gaande doelstelling. Logisch, want het gaat
om dezelfde burgers in hetzelfde gebied.
Het lijkt dan allemaal welhéel logisch, maar
toch mogen wij ons bij Zeeuwse Eilanden zeer
gelukkig prijzen met de tien gemeenten in ons
gebied. Ik hoor immers regelmatig van colle
ga's in de rest van Nederland, dat overleg tus
sen waterschappen en gemeenten stroef ver
loopt. Wij hebben jaarlijks met elke gemeente
structureel bestuurlijk overleg. De agenda's
van dit overleg worden overigens steeds
korter. Een heleboel onderwerpen worden in
ambtelijk overleg opgelost of zijn ingebracht
in speciaal bestuurlijk overleg of in projecten,
i waarin bekeken wordt of waterschap en
gemeenten samen iets extra's voor de burger
kunnen betekenen.
Ook over het aantal gezamenlijke projecten
mogen we niet mopperen. In het oog springen
natuurlijk die projecten, waarbij via een inte-
grale aanpak geprobeerd wordt om het afval
watersysteem te optimaliseren. Dus niet riole-
ng en zuivering apart bekijken, maar inte
graal. Technisch en financieel lukt dit niet
altijd, maar als het wél lukt, zijn de voordelen
goed in geld uit te drukken. Het plan voor
molen levert voor de burgers van Tholen
(waterschap en gemeente gezamenlijk) een
nesparing van ongeveer zes miljoen gulden
op. Het plan dat nu het bestuurlijke circuit
Ingaat en betrekking heeft op Waarde kan
volgens een voorlopige schatting ongeveer
vijf miljoen gulden voordeel opleveren.
Gezamenlijke aanpak van het baggeren van
stadsgrachten of vesten resulteert in een hoge
prioriteit op de landelijke subsidielijst, waar
door de burgers voor relatief weinig geld
weer een prettigere leefomgeving krijgen.
:et convenant Waterbreed is in maart gete-
end en is een voorbeeld-aanpak van de stads
vateren door drie gemeenten en het water
schap. En het is een structuur waarvoor
overigens al meer gemeenten belangstelling
krijgen.
vr zijn kortom genoeg voorbeelden te noemen
waar samenwerking vruchten oplevert en als
>vgjs<!
BEWidEMm
jaan we daar mee door.
ïenen vijfde Nota ruimtelijke
aanleiding om op een aantal ter
reinen de samenwerking tussen waterschap
en gemeenten te intensiveren. Bij sommige
gemeentebestuurders ontstaat nu echter de
angst dat het waterschap ook planologische
taken op zich wil nemen. Hoe zit het nu echt?
De planologie blijft een taak van het Rijk
(vijfde Nota), de provincie (streekplan) en de
gemeente (bestemmingsplan). De waterschap
pen willen daar niet aan tornen. Maar door
Een vergelijkbare situatie doet zich voor bij de
uitwerking van de derde Kustnota. Dynamisch
kustbeheer leidt tot vaststelling van contou
ren door het waterschap. Ook hier geldt weer:
overname van deze contouren in een bestem
mingsplan schept duidelijkheid voor de bur
ger.
Klimaatverandering legt nog een claim op
de ruimte, al aangekondigd in het rapport
'Waterbeheer in de 21e eeuw'. De uitgangs
punten voor dit waterbeheer zijn nu overge
nomen in de vijfde Nota ruimtelijke ordening.
Het zal duidelijk zijn dat alleen al de nieuwe
door W.A. Gosselaar
zeespiegelrijzing en klimaatverandering
wordt water wel steeds meer erkend als orde
nend principe. Een gegeven waarmee in de
belangenafweging in de planologie steeds
meer rekening gehouden zal moeten worden.
Wel lastig in een klein land, waarin naast
woningbouw, industrie, landbouw en natuur
nu ook water zijn plaats in de discussie opeist.
Het waterschap verdedigt de ruimteclaim van
het water om te voorkomen dat het water die
ruimte - maar dan helaas niet gepland! - zélf
opeist. Overigens is hier slechts voor een deel
sprake van een nieuwe ontwikkeling.
De waterschappen houden immers al jaren
lang rekening met de mogelijkheid dat ten
gevolge van de zeespiegelrijzing de dijken
verhoogd moeten worden. Dit betekent ook
een ruimteclaim in de breedte, die.vastgelegd
is in de keur. ledereen zal dat logisch vinden.
Waarom de begrenzingen van de keur dan
niet opnemen in het bestemmingsplan? Niet
uit bemoeizucht van het waterschap, maar
voor de helderheid voor de burger.
trits vasthouden-bergen-afvoeren meer ruim
te vraagt voor water, dan de oude benade
ring. Om te zien of met het water voldoende
rekening is gehouden, zal nu op elk plan een
watertoets worden losgelaten. Hopelijk is dat
een instrument dat in de praktijk het water
die ruimte in de planologie zal geven, die
nodig is om toekomstige wateroverlast te
voorkomen.
Dan kunnen we in de toekomst hopelijk ook
op dit terrein enthousiast zijn over de samen
werking met de gemeenten. Dat is dan niet
om de bevoegdheden van het waterschap uit
te breiden ten koste van anderen, maar wél
om het waterbeheer in de 21e eeuw gezamen
lijk gestalte te geven. Er zullen immers nog
meer partijen zijn die belang hebben bij ruim
teclaims. Die moeten nog overtuigd worden
van het ordenend principe van water. Dat
overtuigen gaat beter als waterschap en de
gemeenten dit - zoals op vele andere terrei
nen-samen doen.
juni 2001
waterwerker
