Hoog, maar
helaas niet
droog
Hoe de structurele wateroverlast in de Kop van Schouwen is ontstaan
door Danielle Laing
De Kop van Schouwen, het meest westelijke deel van Schouwen-Duiveland,
staat bekend als een gebied waar wateroverlast een groot structureel pro
bleem is. Hoewel de steeds toenemende hoeveelheden neerslag daar de laat
ste tijd vooral de schuld van krijgen, blijken er veel meer oorzaken te zijn. Zo
werd de waterhuishouding te weinig aangepast aan de veranderende functies
van de omgeving, er werd in een rap tempo gebouwd in de lage delen van het
duingebied, de zeespiegel is rijzende, de grondwaterstand kwam in de loop
der jaren hoger te liggen door veranderingen in de drinkwateronttrekking uit
de duinen, omdat de natuur dreigde te verdrogen. De tijd is aangebroken dat
er korte metten gemaakt moeten worden met deze wateroverlast. Daarom
gaat het waterschap, samen met andere instanties, de overlast structureel te
lijf. Dit artikel gaat vooral terug in de tijd: hoe heeft het zover kunnen komen?
Haamstede, Burgh en Westenschouwen. Op
een kaart uit een atlas van 1862 is te zien dat
de Kop van Schouwen een hooggelegen duin
gebied is. De duintoppen reiken op sommige
plekken wel tot 34 meter boven de zeespiegel
en het zuidelijk deel van de duinen heeft een
breedte van zo'n drieëenhalve kilometer. Zelfs
de lager gelegen delen liggen nog altijd drie
tot vijf meter boven de zeespiegel. In dit duin
gebied is de laatste tientallen jaren een prach
tige flora en fauna ontstaan. Er groeien bij
zondere orchideeënsoorten en duizendgul-
denkruid. In de bossen komen allerlei duiven-
soorten, bergeenden, ransuilen, holenduiven,
stormmeeuwen, wulpen, visdiefjes, kiekendie-