iwelijke muskusra en omstreken begrijpen dat het best zwaar werk is.' Conny is de eerste vrouw bij het waterschap, die in dienst is als muskusrattenbestrijder. 'Je komt als enige vrouw in een mannenwereldje terecht. Dat begon al bij de sollicitatie, waar mij op het hart gedrukt werd dat de muskus- rattenbestrijding best zwaar werk was. Of ik het wel aankon. Tja, en dan moet je maar als vrouw duidelijk proberen te maken dat je best wel wat gewend bent. Dat was wel lastig. Maar eenmaal aangenomen werd ik heel goed opgevangen door het teamAls je Conny leert kennen, begrijp je wat ze bedoelt. Opgegroeid op de boerderij van haar ouders is ze verkik kerd geraakt op het werk in de buitenlucht. 'Ik zou niet anders meer willen. Terug naar kantoor zou ik niet meer kunnen. Ik werkte vaak mee op de boerderij. Later ben ik op de boerderij gaan wonen en heb zelf heel wat verspijkerd aan het huis. Altijd buiten zijn is wat ik wilde. Daarom ben ik ook een jaar of vijf geleden op zoek gegaan naar ander werk. Ik werkte als hoofdkassier bij een bank in Sluis. Geen slechte job. Maar ik wilde wat anders. Ik heb ook wel gezocht naar wat commerciëler werk, als verkoper of iets dergelijks, maar steeds meer begon het te kriebelen: ik wilde naar buiten. En toen verscheen de vacature voor muskusrattenbestrijder in de krant. Dat was echt iets voor mij. Ik had natuurlijk wel eens een muskusrattenbestrijder aan het werk gezien rond de boerderij en had ook wel een Na ruim een half jaar door het veld gelopen te hebben, weet ze zeker dat terugkeren naar een kantoorbaan geen optie meer is. Het leven en werken in de buitenlucht is voor Conny Scheele dé reden geweest om radicaal het roer om te gooien. Van hoofdkassier bij de bank naar muskusrattenbestrijder bij het waterschap! Met het diploma ski-lerares op zak... 'Ik kom net uit de sloten. Fuiken wezen zetten, want het weer trekt bij. En dan gaan ze trek ken, want het zijn echte migranten!' Ze? 'De muskusratten natuurlijk! Als de buitentempe ratuur stijgt naar een graadje of tien, twaalf, dan kruipen de muskusratten massaal uit hun 'bouw' om in groepen naar andere leefgebie den te trekken. Voor ons is dat het ideale moment om zoveel mogelijk ratten te vangen in de fuiken.' We schuiven aan een tafeltje in café De Fijnproever. In het seizoen is het hier een drukte van jewelste met mensen, op jacht naar de befaamde Zeeuwsvlaamse mosselen, nu is het een rustiek cafeetje met een paar oude baasjes aan de stamtafel. Kriebelen Conny Scheele is sinds een half jaar in dienst bij het waterschap als muskusrattenbestrijder. Haar gebied telt bijna vierhonderd kilometer waterlopen en strekt zich uit van IJzendijke tot Philippine. 'Dat betekent dus per dag heel wat kilometers lopen en speuren. Als je bedenkt dat we ons gebied minimaal twee keer per jaar in zijn geheel moeten doorlopen op zoek naar de muskusratten, dan kun je wel 11 waterwerker

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 2003 | | pagina 11