Zeeland is volgens het
waterschap goed bevei
ligd tegen het wassende
water. Sommige mensen
maken zich desondanks
zorgen omdat de binnen
dijken in Zeeland te laag
zouden zijn. Hoe zit het
nu eigenlijk met die bin
nendijken? We vragen
het Wim Veldhuis, direc
teur van de dijken van
Zeeuwse Eilanden.
"Het is een groot
misverstand dat
verhogen altijd
beter is."
i&Ë!
pi-
i
PFk.
Wim, is het echt zo treurig
gesteld met de binnendijken
"Nee. Ik deel de aandacht voor de
binnendijken maar dat er sprake van
zou zijn dat de veiligheid in het
geding is, bestrijd ik. We hebben het
over restanten van vroeger. Polder-
tjes die ingedijkt werden, weer inge
dijkt en weer ingedijkt. We hebben
die dijkjes nooit afgebroken omdat
ze nog altijd een functie bleken te
hebben. In 1953 hebben ze veel
water gekeerd en veel ellende voor-
komen. Wat we overigens in '53 ook
gezien hebben, is dat binnendijken
heel gevaarlijk kunnen zijn. Ze zijn
onder andere bedoeld om een
gebied in stukjes te delen. Als die
stukjes te klein zijn en de binnen
dijken eromheen te hoog, stromen
die polders des te sneller vol met
water en dan zitten mens en dier als
ratten in de val. Zo zijn er heel erge
dingen gebeurd juist omdat er
binnendijken lagen. Verhogen kan
ook gevaarlijk zijn."
Wat nu als je achter een binnen
dijk woont waar eigenlijk iets
aan moet gebeuren? Moet je je
dan zorgen maken?
"Als je wilt weten of je veilig zit,
moet je eerst kijken hoe het met de
zeedijk zelf gesteld is. We onderwer
pen die iedere vijfjaar aan een zeer
strenge controle. Als we tot de con
clusie komen dat er twijfel is, we ver
trouwen het niet helemaal of wat
dan ook, dan pakken we de twijfel
bij de wortel aan. Eind jaren negen
tig was er twijfel over de steenbekle
ding van zeedijken. We hebben toen
