Het is eind juni. Over een paar ma nden verhuizen alle kantoor- medewerkers van het waterschap naar het nieuwe kantoor in Middel burg. Architect Taco Tuinhof van Architectenbureau Rothuizen van Doorn 't Hooft neemt me mee door het gebouw en laat me alvast een kijkje nemen in ons multifunctionele gebouw. Hij vertelt me allerlei wetens waardigheden over het kantoor en waarom hij voor dit ontwerp heeft gekozen. Lees met me mee, dan weet u straks waarom de ramen niet recht onder elkaar staan en wat de echte functie van de vide is. "Het is wel spannend om zo'n groot sculpturaal gebouw op een smalle plek te mogen ontwerpen." Taco is voor het ontwerp van het kantoor begonnen vanuit een rechte vorm; met een schoenendoos. Buiten vertelt hij me het volgende: "Ik moest rekening houden met bepaalde aspecten uit het stedenbouwkundig ontwerp van Palmboom Van der Bout: een ontwerp voor de Middel burgse kanaalzone, waarin plek was voor grote gebouwen langs het kanaal. Het waterschap is één van die gebouwen geworden. Bij het ontwerp moest ik rekening houden met een gebouw dat geen duidelijke voor- of achterkant had en het moest een langgerekt gebouw worden. Daarom heb ik voor een recht hoekige schoenendoos als basis gekozen, van waaruit ik verder ben gaan werken." Rechttoe rechtaan We komen het gebouw binnen door de ingang langs het kanaal, die vervol gens uitkomt in de prachtige hoge hal en restaurant. Als je goed kijkt, zie je al de vormen van het golvende plafond. Het stedenbouwkundig concept ging uit van een sculpturaal gebouw en Taco vindt het niet mooi om een 'rechttoe rechtaan gebouw' te maken met een aangeplakte gevel. "Ik heb daarom gekozen voor verschillende vormen. Boven zijn de plafonds gewoon recht, maar in de publieke ruimten wilde ik de plafonds symbo lisch met het water mee laten gaan. Die horizontale beweging van het kanaal heb ik ook terug laten komen in de ramen. Die vormen lange rijen die ook nergens gelijk zijn maar elkaar steeds overlappen. En ik wilde hier en daar een 'hap' uit het gebouw laten zorgen voor een speelse opzet." We komen vervolgens in de av-zaal. "Een vergaderkamer die als het ware drijft op het water. Het was eigenlijk heel

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 2004 | | pagina 6