'De vide zorgt niet alleen voor extra licht, maar ook voor snelle oversteekplaatsen." logisch die juist hier te plaatsen. Hier worden de waterschapsbesluiten genomen. Dichterbij je kerntaak kun je niet komen door op het water je besluiten te nemen." Natuurlijk licht Eén van de mooiste onderdelen in het gebouw vindt Taco de vide. De vide is de open ruimte in het kantoor met daar omheen de trappenhuizen, liften, vergaderruimten en wc's. Daar weer omheen vind je de werkruimten. "De vide heb ik gebruikt om het licht te verspreiden en op de werkplekken te krijgen. Ook de ramen zorgen voor veel licht. Door de grote ramen en de kleinere, hoge ramen met spiegels komt er veel licht het gebouw binnen. Het zal een enorme verandering zijn in vergelijking met wat jullie nu gewend zijn, maar dat het energiebesparend werkt, zullen jullie zeker merken. Bovendien werkt het aanwezige licht met sensoren: dus geen licht aan als het niet nodig is", benadrukt Taco. De vide is niet zomaar een recht, open stuk naar boven toe. Er is over die ver springingen wel degelijk nagedacht: "Een vide moet meer zijn dan alleen een gat met licht. Ik wilde dat de vide de verschillende verdiepingen met elkaar zou verbinden. Door dat te laten verspringen, kun je ook met een trap snel naar een andere etage en hoef je niet per se een trappenhuis op te zoeken. Je krijgt er in ieder geval een enorm gevoel van ruimte, maar je krijgt geen last van hoogtevrees. Er is namelijk maar één plek waar je echt helemaal naar beneden kunt kijken. Door het 'gat' toch ook wat volume te geven, zijn er bruggen in de vide. Zo kun je de verdieping ook nog eens makkelijk oversteken." Kussens en vlonders Een tweede favoriete plek van Taco is het terras op de derde verdieping. "Met het terras op vlonders en de kussens op de grote trap kun je er he- rlijk zitten", mijmert hij. "Ik verwacht dat de gesprekken die nu nog op de gangen plaatsvinden zich naar deze geweldige personeelsruimte verplaatsen." Als laatste laat Taco me het unieke lijmwerk zien. "Het was in het begin wel spannend om de stenen te laten lijmen, want het is vrij uniek in Nederland. Ik heb zeker wel eens geaarzeld, maar het is helemaal goed gekomen. Je moet ook een keer iets durven uitproberen, maar het was niet zo maar een gok hoor." Taco sluit onze wandeling door het gebouw af met: "Spannend hè?"

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 2004 | | pagina 7