l "Hebben jullie allemaal een papiertje om iets op te schrijven? Als ik nu zeg 'water', waar denken jullie dan aan?" Zo begint Mieke Tinge, educatief waterschapsmedewerker, haar gastles op de Jan van Schengeschool in Heinkenszand. De reacties lopen erg uiteen; zee, drinken, afvoer, natuur, gezond, leven, wc en zelfs arme landen worden genoemd. "Jullie kunnen de muskusratten toch terugsturen naar Alaska?" Dat water in ons dagelijks leven heel belangrijk is, blijkt wel uit de reacties van groep 8B. Het water schap vindt het belangrijk om kin deren al vroeg bewust te maken dat al het water om ons heen niet zo vanzelfsprekend is en dat het waterschap daar een belangrijke rol in speelt. Daarom geven we lessen over de taken van het waterschap voor de groepen 7 en 8 en nemen we de kinderen mee om te kijken en te ruiken op onze rioolwater zuiveringen. De leerlingen wachten in spanning af op wat er gaat komen. Mieke vervolgt: "Als waterschapsmede werker heb ik natuurlijk veel te maken met water." Haar volgende vraag waar de kinderen zich over moeten buigen is: wat doet een waterschap nou? Dat de kinderen een hoop weten, is duidelijk. De vingers gaan gelijk de lucht in. "Jullie houden het water schoon", roept een leerling voorin. Achterin klinkt: "Jullie onderhouden de dijken en zorgen voor het waterpeil." Allemaal goed. Maar er worden ook enkele dingen genoemd die het waterschap niet doet. Zo denken de kinderen (maar vele anderen ook) dat we zorgen voor drinkwater. Hiervoor moet je bij Evides zijn. Een leerling denkt dat we dieren hou den, maar wij vangen ze juist. Dat we ook zorgen voor goede en veili ge polderwegen is bij de kinderen niet bekend. Oudste waterschapstaak Mieke gaat aan de hand van foto's dieper in op onze verschillende taken. Ze begint bij de dijken. "Dit is de oudste waterschapstaak en is in Zeeland rond 1200 ontstaan doordat het land beschermd moest worden. De mensen die opdracht gaven om dijken om het land te leggen, wilden dat het land ook goed onderhouden werd. Zij wer den de dijkgraven genoemd en zo ontstonden er 280 waterschappen, want elke polder had zijn eigen waterschap. Na de watersnoodramp in 1953 kreeg ieder eiland z'n eigen waterschap. Sinds 1996 zijn er slechts nog twee waterschappen in Zeeland." Bloemengieter Mieke komt aan met een bord en een bloemengieter. Dat ziet er spannend uit. Ze laat zien dat als het in de polder regent, het water niet weg kan. "Het is dan hoog nodig om het water uit het gebied te pompen. Gelukkig hebben we hiervoor 65 poldergemalen die ons land droog pompen", vertelt Mieke. Ze benadrukt het belang van een goede doorstroming van de sloten en dat we daarom jaarlijks moeten baggeren, maaien en dat we de oevers goed moeten onderhouden. Het bestrijden van muskusratten doet veel stof opwaaien in de klas. De kinderen zijn namelijk benieuwd of we ze niet gewoon aan een dierentuin kunnen geven of dat we een asiel voor hen op kunnen rich ten. Als ze te horen krijgen dat de

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 2006 | | pagina 12