de Prunje
12
Wie vanaf Zierikzee over de N59 richting de
Kop van Schouwen rijdt, komt er dwars door:
natuurgebied de Prunje. Een waterrijk gebied
van Staatsbosbeheer waar het waterschap
zorgt voor een passend peilbeheer. We gaan
mee met waterschapsopzichter Jos van Felius.
op pad in
Als we vlak voor Moriaanshoofd
afslaan richting restaurant de
Heerenkeet, rijden we het nieuw
ste gebied van de Prunje in. Deze
doodlopende weg is ideaal voor
wandelaars en fietsers. Dat hier
een kudde blèrende schapen com
pleet met dartelende lammetjes
vrij rond loopt maakt het alleen
nog maar natuurlijker. Halverwege
deze weg staat rechts de nieuwste
aanwinst. Een houten uitkijktoren
die er om schreeuwt om beklom
men te worden. Je loopt er via een
brug naartoe waarbij je al direct
gewaarschuwd wordt voor 'de
gevaren'. 'Waarschuwing: de
dieren die in dit gebied grazen,
kunnen onvoorspelbaar reageren
op bezoekers. Betreden op eigen
risico.' Aangezien we in het broed-
seizoen zijn, zijn er geen onvoor
spelbare runderen te bekennen.
Op naar de toren dus.
Inlaag vol sterns
Vanaf de hoogste verdieping van
de toren hebben we perfect zicht
op de kolonie grote sterns in de
Flaauwers Inlaag. En niet alleen
zicht, want ook met de ogen dicht
klinken de krassende geluiden van
deze kustbroedvogels overal
bovenuit. Het blijkt een populaire
broedplek. Jos: "Dit is wel bijzon
der hoor. Vroeger zag je die hier
niet. Ja, veertig jaar terug nog wel
maar daarna niet meer. Het is nu
de grootste kolonie van west-
Nederland. Wij hebben als
waterschap het beheer van de
inlaag (stuk land achter zeedijk
dat vroeger is ontstaan doordat
klei voor zeedijken is afgegraven,
red.). Het is ieder jaar weer de
kunst om het eilandje op tijd droog
te krijgen. Want als ze over komen
en er staat water, dan vliegen ze
gewoon door."
Zoutwatermoeras
Het natuurontwikkelingsproject de
Prunje is allemaal zo'n vijftien jaar
geleden begonnen. Door de komst
van de stormvloedkering is het
verschil tussen hoog en laag water
in de Oosterschelde met een kwart
verminderd. Natuurbeschermers
bedachten toen dit plan om het
verlies aan buitendijkse natuur te
compenseren. Jos legt uit: "Heel
vroeger had de zee hier vrij spel.
Er waren nog geen dijken en dus
kwam het water hier naar binnen
op de veengronden. Het geulen
systeem dat door die erosie
ontstond, wordt hier geprobeerd
weer na te maken."
Sturen met stuwen
En hier komt ook de rol van het
waterschap om de hoek kijken. Als
waterkwantiteitsbeheerder moet
het waterschap het waterpeil
