nannetie tijdens storm
13
J m
"De zee heeft een kracht
ie we nooit en te nimmer
mogen onderschatten"
het hoofdkantoor bellen om te
checken hoe het er met de water
stand voor staat. Die is twee meter
hoger dan dat-ie moet zijn.
Piet: "We moeten flink doorrijden
om ons rondje te kunnen doen,
anders kunnen we straks niet
verder door het hoge water."
Oude glooiing boven water
Iets na Vrouwenpolder komen we de
eerste schade tegen. Er is wat zand
van de duinen weggeslagen. Niks
bijzonders volgens Piet en Adri. Zij
kennen de Walcherse duinen op hun
duimpje en vertellen dat het zand
binnen een paar dagen weer aan
gevuld is. Piet: "Dat is een natuurlijk
proces. Het zand stuift zo weer
tegen de duinen aan. Je ziet het nu
al gebeuren. Over een paar dagen
zie je er niks meer van". Adri roept
ons toe: "We stappen gauw weer in
de auto, want we moeten verder."
Bij Domburg, ter hoogte van het
Badpaviljoen, is over een lengte van
een paar honderd meter enkele
meters zand weg. De oude glooiing
is boven water gekomen en die
heeft volgens Piet en Adri al jaren
geen daglicht gezien. Maar ook daar
stellen de kenners me gerust. Er is
niks aan de hand. De haast van Adri
blijkt inmiddels gegrond te zijn.
We kunnen niet meer verder. De zee
is opgerukt tot aan de paalhoofden
en belemmert ons verder te gaan
over het strand. We rijden een stukje
bovenlangs en duiken vlak voor
Westkapelle weer naar beneden.
Daar zien we dat de zee een kracht
heeft die we nooit en te nimmer
mogen onderschatten. Zware stenen
zijn door de zee boven aan de
waterlijn gedropt alsof het niks is.
Gelukkig is de dijk een flinke kalos
die weet wat hij moet doen: het
water keren als het nodig is!
