handen
i 8
parkeerterrein Oranjezon
Wie de afgelopen twee maanden herten
wilde kijken in het bos van Oranjezon,
zag er vast veel mensen aan het werk.
Parkeerterrein Oranjezon bij Vrouwenpolder
kreeg namelijk een flinke opknapbeurt.
Ron de Nood, projectleider, nam een kijkje
tijdens de werkzaamheden. Kijkt u mee?
"Parkeerterreinen van tegels
zijn echt taboe."
O
O
"O
Op een zonnige februarimiddag loopt Ron
over het parkeerterrein en begint hij te
vertellen: "Vanuit het Parkeerbeleidsplan
moeten al onze parkeerterreinen aan een
bepaalde kwaliteit voldoen. Parkeerterreinen
van tegels zijn dan ook echt taboe. Oranjezon
is er daar een van en die nemen we nu flink
onder handen."
Een groen jasje
Van het oude parkeerterrein is niet veel meer
over. De contouren van het nieuwe parkeer
terrein worden al zichtbaar. Ron: "Alle tegels
zijn verwijderd en komen ook niet meer
terug. Er komt een rijbaan van asfalt en
parkeervakken met doorgroeiblokken.
Zodra deze gelegd zijn, zaaien we gras in.
Doorgroeiblokken zijn namelijk stenen waar
gras doorheen kan groeien. Hiermee creëer je
een groenere uitstraling. Als er dan op een
winterdag geen auto's geparkeerd staan, kijk
je tenminste niet tegen zo'n sombere, zwarte
asfaltlaag aan."
Naast de groenere aankleding krijgt het
parkeerterrein ook een nieuwe inrichting.
"Straks kunnen er tweehonderd auto's staan.
Het parkeerterrein wordt heringericht en
krijgt daarmee een betere indeling. Zo komen
er ook duidelijke invalidenparkeerplaatsen die
groter en breder zijn dan de standaard vak
ken", aldus Ron.
Een blijvertje?
Naast al de veranderingen is er toch iets wat
blijft op het parkeerterrein: de grote stenen
ballen bij de oprit van het parkeerterrein.
Ron: "Voorheen stonden er op onze parkeer
terreinen slagbomen. Voordat je het terrein
op kwam, moest je betalen. Mensen probeer
den echter buitenom de slagbomen het
terrein op te komen. Vandaar die grote
ballen. Nu gebruiken we parkeerautomaten
en zijn de slagbomen verwijderd. Toen een
collega pas het ontwerp voor een nieuw
parkeerterrein liet zien, was ik verbaasd over
de twee ballen bij de oprit van het terrein.
Op mijn vraag wat die ballen daar doen,
antwoordde hij: 'Dat hoort toch zo?"'
CVixv
