onder
handen
i 8
proef in de dijk
Heel voorzichtig legt de kleine graafmachine
op rupsbanden alvast wat klei voor zich
neer. Zo zal hij niet zomaar van deze groen
uitgeslagen, glibberige dijk afglijden. Hij moet
immers stevig staan om drie gaten van een
meter bij een meter bij een meter te graven.
"Het water in de dijk zoekt
toch z'n weg naar buiten."
CTl
C
C
'ai
■4-»
jv
'c
03
a
O
O
"O
Is dat niet vreemd om gaten in een dijk te
maken? Theo van Pul, projectleider water
keringen, vertelt hierover. "Natuurlijk klinkt
dat gek, maar de steenbekleding van de dijk
voorbij de kerncentrale Borssele is echt hard
aan reparatie toe. Het achterliggende
industriegebied ligt ingeklemd tussen haven
kades én deze dijk waardoor het grondwater
in dit gebied moeilijk weg kan. Het zoekt toch
z'n weg naar buiten, door de dijk. Omdat de
stenen van de dijk heel dicht tegen elkaar
aanliggen, blijft de grondwaterstand in de
dijk hoog en is het moeilijk voor het water
om uit de dijk te sijpelen. En dit veroorzaakt
verzakkingen en een instabiele glooiing."
Eigenlijk moet heel deze dijk grondig worden
aangepakt. Maar omdat we nog niet weten
hoe het verder gaat met het WCT, zoeken we
naar een tijdelijke oplossing.
Filterdoek
Theo begeleidt de proef met de gaten om te
bepalen of we op deze manier de dijk
voorlopig kunnen behouden. Theo: "We laten
die gaten natuurlijk niet zomaar achter. De
gaten worden opgevuld met grove stukken
steen op filterdoek en daar bovenop komen
basaltblokken. Hierdoor kan het water
makkelijker z'n weg naar buiten vinden.
Door middel van een peilbuis en een druk
meter gaan we kijken of op deze manier de
druk in de dijk afneemt."
Deze zomer verwachten we de resultaten en
kunnen we zeggen of het een geslaagde
proef is geweest. In dat geval hoeven we niet
meer op zoek te gaan naar andere oplossingen.
We kunnen dan over een lengte van 500
meter bijvoorbeeld nog zo'n 25 gaten graven
en die met grof materiaal opvullen zodat de
dijk er voorlopig weer tegenaan kan.