i 6
Riet, water, gras, hier en daar een
pinksterbloem en het vrolijke gezang
van vogels. "Je hoort dat het werkt hè?
Anne Fortuin zwaait zijn arm in de
richting van de sloot. De kleine karekiet
voelt zich helemaal thuis in het riet van
de natuurvriendelijke oever.
"Een natuurvriendelijke
oever ziet eruit, zoals de
natuur hem ook zou
'maken'."
door Ellen Nieuwenhuijze
Oorspronkelijk werden slootoevers
met een steil talud aangelegd. Ze
moesten zo weinig mogelijk plek
innemen. Dat de oever dan sneller
afkalft en er daarom beschoeiing
moest worden aangelegd, nam
men voor lief. In de jaren '90
begon dat te veranderen. Er kwam
meer oog voor de natuur en haar
bewoners. Een nieuw begrip werd
geboren: 'de natuurvriendelijke
Sinds 1995 legt het waterschap
natuurvriendelijke oevers aan.
Anne Fortuin (rechts op de foto) en
Wouter Quist (links op de foto),
specialisten op dit gebied, houden
zich hier mee bezig. Samen met
hun afdeling geven zij aan welke
oevers er in aanmerking komen
voor een make over. Vervolgens
gaan ze aan de slag met de
inrichting ervan.
Wat is het?
Maar wat houdt dat nou eigenlijk
in, zo'n natuurvriendelijke oever?
Anne: "Een natuurvriendelijke
oever ziet eruit, zoals de natuur
hem ook zou 'maken'.
Afwisselender dan een gewone
oever, hier wat dieper, daar wat
breder en een eindje verderop wat
steiler. Zodat er voor ieder organis
me een plekje is. Flet liefst zien we
de oever zo rommelig mogelijk."
Wouter grinnikt: "Rommelig is
misschien niet het beste woord.
Een niet strakke, natuurlijke oever,
graag slordig afgewerkt. Voor de
aannemers is dit niet altijd even
makkelijk, bij de meeste projecten
moet alles juist zo netjes mogelijk
worden aangelegd."
Wat is het verschil?
Een duidelijk verschil tussen een
traditionele en een natuurvrien
delijke oever, is het talud. "Bij een
normale watergang is er geen
overgangszone tussen water en
land", legt Wouter uit. "Door dit
uit te rekken, wordt het een
natuurvriendelijke oever en creëren
we meerdere leefomgevingen. Het
talud is dus veel flauwer en breder.
Ons streven is om aan beide kanten
van de sloot een oever van mini
maal vijf meter aan te leggen. Dat
lukt niet altijd, soms kunnen we
maar één kant natuurvriendelijk
