V bezoeken zijn over het algemeen don ker. Tarbot is een vis die diep op de zeebodem leeft. Doordat de kwekerij donker is, heeft de vis het idee dat hij meters diep op de bodem ligt. De stellages waarin de vissen zitten, doen denken aan een kruising tus sen een champignonkwekerij en een wildwaterglijbaan. Acht etages met waterstelsels huisvesten honderden tevreden tarbotten. Tarbot eist stilte op Zo stil als het bij de tarbotten is - die niet van lawaai gediend zijn, te luidruchtig praten leverde een plens water van een geïrriteerde vissenstaart op - zo lawaaiig is het bij de verwerkingsruimte waar de mesheften gesorteerd worden. De mesheften gaan door een bad waar ze nogmaals zand kunnen 'spugen'. Daarna worden ze gesorteerd. Adri laat ons zien hoe een mesheft zich de bodem inwerkt. De schelp die hij vast heeft, komt in beweging en een rozig witte spier piept onderuit de schelp. De spier baant zich normaal makkelijk en snel een weg door het zand. Mesheften die niet goed genoeg zijn voor de verkoop, worden wegge pakt. Ze worden later op zee uitgezet, waar ze verder kunnen groeien of als voedsel voor de overige zeebewoners gelden. De overige schelpen worden afgewogen en daarna keurig in een netje verpakt. Klaar voor transport! Met vrachtwagens op weg naar de mediterrane landen. Na een rondleiding van ongeveer een uur komen we vol nieuwe kennis bij het eindpunt aan. Meneer Mange is razend enthousiast. Terecht, wie had ooit gedacht dat er zoveel over vissen en schelpen te vertellen valt! Naast: Seafarm ligt aan de voet van de kering. Linksonder: Gewapend met zaklamp geeft eigenaar Adri Bout uitleg aan de heer Mange. Rechtsonder: De tarbot houdt van een donkere, stille ruimte. Maar de onderhoudsman?

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 2010 | | pagina 18