1 V y /vv Het Zeeuws knopje. Welk Zeeuws meisje is er niet groot mee geworden? Het eerste ringetje met als pronkstuk een Zeeuws knopje of in beide oren die zo herkenbare bloemetjesvorm... Een symbool van alle tijden. Nu ook in een modern jasje. Was het knopje vroeger een symbool van de Zeeuwse klederdracht, tegenwoordig komen we prachtige, moderne uitingen tegen. Zo ook in galerie het moment in Zierikzee, waar Marielle Overdulve het Zeeuws knopje in een jasje van deze tijd giet: "Ik combineer de ingenieuze vorm van het Zeeuws knopje met iets straks. Het resultaat is een modern, stoer sieraad met oog voor de eeuwenlange tradities van de klederdracht. Als sinds 1700 schittert het knopje. Aanvankelijk was het trouwens niet eens iets speciaal Zeeuws. Ook in Amsterdam zag je ze en ook buiten Nederland kwam je het motief van de knopjes tegen. In Zeeland is het sieraad door de klederdracht altijd actueel gebleven en eigenlijk nooit meer uit het straatbeeld verdwenen." Hoe pompeuzer hoe beter Marielle is er zeker van dat elke Zeeuw het knopje kent. Maar of iedereen weet hoe bijzonder het is opgebouwd? Aan de hand van een foto van kunstenares Silvia Wennekes (zie pagina 22, red.) legt ze uit hoe een knopje gemaakt wordt: "Eerst wordt de achterkant gemaakt, een kunstwerkje op zich. Sommige mensen vinden de achterzijde zelfs zo mooi, dat ze het knopje andersom dragen, aan een ketting bijvoorbeeld. Vervolgens komt er een tussenlaag, gevolgd door de karakteristieke spinnetjes, met in het hart een grotere dop. En dat alles liefst zo pompeus mogelijk. Maar, wel zo hol als maar kan. Het geheel heet een (Zeeuws) knopje of knoopje." Edelmetaal zoals zilver en goud was vroeger, en nu trouwens nog, erg duur. In die tijd was arbeid nog geen kostbare factor dus mocht het sieraad best bewerkelijk zijn. In de tweede helft van de 19e eeuw waren er te weinig goudsmeden in Zeeland om aan de vraag te voldoen. Daarom werden veel Zeeuwse sieraden in Schoonhoven en Dordrecht gemaakt. De knopjes die Marielle voor haar sieraden gebruikt, komen ook uit Schoonhoven. Het is voor haar te arbeidsintensief, en daardoor voor de klant te duur, om ze zelf te maken. Gat in de markt Vijfjaar wonen Marielle en haar man Theo Metaal inmiddels in Zierikzee, na vele jaren in IJsselstein te hebben gewoond. In de Poststraat is sinds vier jaar hun galerie te vinden. Haar achternaam 'Overdulve' verraadt een Zeeuwse achtergrond: "Mijn voorvaderen komen uit de buurt van Axel. Sinds ik hier woon, ben ik maar wat trots op deze oer-Zeeuwse naam. Toen we hier een jaar woonden, overleed de moeder van mijn man. Ze was geboren in Oud-Beijerland en was weg van Zeeland. Ze had dan ook een paar Zeeuwse sieraden. De zussen van m'n man vonden dat die sieraden in Zeeland het best op z'n plaats waren en zo kwamen ze bij ons terecht. Een kettinkje, oorknopjes, een armbandje... Natuurlijk had ik de Zeeuwse knopjes tijdens mijn opleiding edelsmeden van dichtbij gezien, maar nu ontdekte ik ze opnieuw en trof hun schoonheid me. Eigenlijk ben ik er min of meer toevallig mee begonnen. Na veel smeden, ontstond - 20 door Sandra Minneboo

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 2010 | | pagina 20