Zuid-Beveland De Sint Felixvloed spoelde in 1530 grote delen van Zeeland en Vlaanderen weg. Het gebied ten oosten van Yerseke overstroomde volledig. De stad Reimerswaal en vele dorpen verdwenen onder water. Het stuk land werd nooit meer op de zee teruggewonnen en kreeg de naam Verdronken land van Zuid-Beveland. Sporen van menselijke bewoning van het verdronken dorp Nieuwlande zijn bij eb nog op de slikken te vinden, zo'n halve kilometer van de dijk. Het dorp lag ten noorden van Krabbendijke. De restanten van de kerk, de fundering van de kerktoren, het kerkhof en de structuren van huizen komen af en toe boven water in een gebied waar overigens niemand mag komen. Vóór de TWeede Wereldoorlog organiseerde het Zeeuws Genootschap drukbezochte excursies naar het dorp. In de laatste decennia van de 20e eeuw zorgde de opmars van de metaaldetector ervoor dat het dorp vanwege een andere reden bekend werd. Namelijk als vindplaats van de meest omvangrijke collectie pelgrims- en profane insignes in Nederland. Tegenwoordig is het vooral een prachtig slikken- en schorrengebied en een paradijs voor watervogels. Op de slikken en schorren groeit vooral strandkweek en Engels slijkgras, maar ook zeekraal en lamsoor. Het gebied is een broedplaats voor wilde eenden, bruine kiekendieven, kluten, tureluurs en scholeksters. 23 1 - I door Sandra Minneboo Scheldestromen zomer 2015

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 2015 | | pagina 23