Boeren werkten eeuwen geleden
al samen om hun landerijen
droog te houden. In de tweede
helft van de 13e eeuw ontstonden
zo de eerste waterschappen. De
taken zijn wettelijk geregeld en
grotendeels ondergebracht bij
de waterschappen. Om die taak
structureel te financieren, heffen
de waterschappen belastingen in de
vorm van de watersysteemheffing
en de zuiveringsheffing. Een
gemiddeld gezin in Nederland
betaalt 325,- per jaar aan het
waterschap. Doordat waterschappen
zich alleen richten op waterveiligheid
en schoon en voldoende water*,
hoeven de waterschapstaken niet te
concurreren met zaken als kunst,
sport en huisvesting.
Verenigd Koninkrijk
In het Verenigd Koninkrijk zijn
112 afwateringsorganisaties,
13 regionale overstromings-
en kustcomités, 3 nationale
overstromingsautoriteiten, een
tiental private autoriteiten, drink- en
rioolwaterorganisaties, gemeenten
en corporaties verantwoordelijk
voor waterveiligheid. Hun diverse
belangen worden vertegenwoordigd
in de Association of Drainage
Authorities (ADA) die sinds 1937
bestaat. De organisaties zijn
afhankelijk van lokale belastingen
en heffingen, overheids- en EU-
subsidies en partnerschapsbijdragen,
maar ook van liefdadigheid. Ze
moeten geregeld de afweging maken
waar het geld naar toe gaat. ADA ziet
de verdienste van het Nederlands
systeem, maar is daar niet makkelijk
te realiseren. De organisatie
stimuleert de samenwerking en
zorgt ervoor dat alle partijen samen
strategisch nadenken over de langere
termijn.
België
België telt 31 polders en wateringen.
Deze zijn net als in Nederland ook
al in een ver verleden ontstaan.
Onlangs zijn ze in aantal gehalveerd.
Wettelijk gezien beschermen zij hun
beheergebied tegen wateroverlast
en zorgen ze voor hygiënische
omstandigheden voor de landbouw.
Landeigenaren zijn daarmee
de belangrijkste doelgroep. De
organisaties zijn afhankelijk van
lokale belastingen, gemeentelijke en
overheidssubsidies voor onderhoud
en investeringen en verplichtingen
van grondeigenaren. Beslist geen
zekerheden dus. Landbouwers
hebben inspraak omdat ze wel direct
belastingen afdragen. De polders en
wateringen zijn niet de enige die zich
bezighouden met waterveiligheid
en schoon water. In België zijn de
gewesten, provincies, gemeenten
en de Vlaamse Milieumaatschappij
hier eveneens verantwoordelijk
voor, waardoor er veel afgewogen en
afgestemd moet worden.
Duitsland
Duitsland spant de kroon met
1.850 waterbeherende organisaties,
die deels ook al uit de 13e eeuw
stammen. In elk gebied is het
anders geregeld. Langs de kust zijn
er enkele Deichverbande die zich
focussen op dijken. Duitsland heft
wel belastingen voor drinkwater
en afvalwaterzuivering, waardoor
geld voor goed waterbeheer deels
is gewaarborgd. Omdat er zoveel
organisaties bij betrokken zijn, is
het ook hier moeilijk afstemmen.
Daarom zijn er in Duitsland acht
regionale verenigingen opgezet die
de krachten van al die organisaties
proberen te bundelen.
In Nederland is het belang
voor goed waterbeheer groot en
misschien daarom zo efficiënt
geregeld. Zo waren er in 1950 nog
2.647 waterschappen en nu nog
maar 21. Soms lijkt het dat wij
Nederlanders veel moeten betalen.
Maar als overheden keuzes moeten
maken tussen sterkere dijken of
meer huisvesting dan bestaat
de kans dat het waterbeheer het
aflegt. Daarom is het betalen van
waterschapsbelasting niet altijd leuk
maar wel heel noodzakelijk.
Waterschap Scheldestromen heeft - net
als uier andere waterschappen - ook een
wegentaak. Scheldestromen beheert en
onderhoudt 4.000 kilometer polderweg. U
Scheldestromen lente 2020 13
