- 11 - kostte het allemaal een tijd. en energie. Zachthout, in de houw hoofdzakelijk grenen en vuren, wordt reeds lang in vele maten geleverd, maar hardhout, ook nu nog, slechts in enkele courante dikten. We hadden het altijd in een hele stam, op platen gezaagd in voorraad, dus was het nogal eens schrobben geblazen. Eet "reien", het schaven met de lange "rêêschaevewas soms nog zwaarder; de taaie hardstukken van dat eiken- of vurenhout met van- die blauwe plekken. Niet voor niets zei men aol die timmermans ee een keirik", Door het duwen van de zware reischaaf werd het rechterschouderblad voortdurend op gedrukt, de spierontwikkeling zal daar enorm groot ge weest zijn en vervormde zo tot een "keirik" denk ik, maar dat gaat mijn EHBO kennis te boven hoewel ik al ver schillende malen naar "de anatomische les" ben geweest. Het Noorse grenen; daarentegen was weer een lust om te schaven, "dat werkte als zijde". Als lesmateriaal had den we het op de ambachtschool, helaas toen ik "op het vak" kwam was het er niet meer (1941) en toen het er v/eer was, waren de machines er ook. liet is die geur van grenenhout, die ik me uit de werk plaats, zo in de 30er jaren, als kenmerkend herinner, s avonds vermengd met de walm van de stallantaarns waar bij vader en zijn collega kozijnen maakten. Overdag op de bouw, een huisje ergens op Walcheren, op de fiets heen en terug en s avonds het timmerwerk. Als ze geluk hadden een karwei op Domburg, konden ze meer productieve uren maken, de arbeidstijd zelf was weinig korter. Ze maakten dezelfde lange dagen als de handwerks- lui vóór hen, 12 uur en langer per dag. In de winter bij vorst of slecht weer was het de hele dag op de werkplaats. Het was in die tijd dat het hout "bewerken" voor mij be gon, kachelhout kappen, hele constructies in elkaar spijkeren van afval, een eldorado was dat toen en ja, je vader was timmerman dtis werd- je dat ook. Zo was dat toen nog en zo leerde ik dan al die handelingen nog op de eeuwenoude manier. 1 april 1939, net de laatste cursus die op de ambacht school in Middelburg nog zpnder machines werd gegeven,

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1973 | | pagina 11