- 20 -
bloed voelde kloppen. Want een grote, zware kettinghond
deed iets wat in deze tijd zich zelfs geen vorst kan per
mitteren. Iiij vrat met smaak zijn slobberig maal uit het
stralende wonder van een grote Chinese polychrome scho
tel; een exemplaar dat tegenwoordig op de antiekbeurs
met duizenden guldens moet worden betaald.
Bal trof onmiddellijk zijn maatregelen en ging naar het
dorp, van waaruit hij met een wit emaille etensbak terug
keerde, die versierd was met een blauw randje.
Ha een korte onderhandeling met de eigenaar van de
hond kwam de ruil tot stand en Bal sleepte zijn porselei
nen prooi triomfantelijk mee naar zijn hol aan de Kromme
v/e el e
Toen men Bal, die een zeer eigen humor bezat, later
vroeg of hij de boer niet wat extra's had kunnen geven,
zei hij laconiek dat zulk een verbijsterend gebrek aan eer
bied voor het schone onmogelijk beloond kon worden.
Niet altijd echter ging de verovering van een aanwinst
zo gemakkelijk: vaak was veel vakkennis vereist. Bit
gebeurde b.v. op een winteravond toen Bal, vermoeid van
een veiling, uit een van onze grote steden naar de trein
naar Zeeland terugkeerde. Op weg naar het station bekeek
hij nog even vluchtig de verlichte etalage van een collega.
Plotseling viel zijn oog op drie ogenschijnlijk eendere
porseleinen knobbelflesjes. Langzaam vernaxiwde zich zijn
blik en na een aandachtige bestudering der blauwe objec
ten, waarbij hem enige haast onzichtbare verschillen op
vielen, belde hij bij zijn collega aan en informeerde naar
de prijs der flesjes.
De antiquair noemde een betrekkelijk laag bedrag en
merkte daarbij op dat de knobbelvaasjes geen grote kunst
waarde vertegenwoordigden.
'•Dat zie ik, dat zie ik", zei Bal haastig, "geeft u
het meest linkse vaasje dan maar". Bal betaalde en vertrok.
Hij werd uitgelaten door de antiquair die zijn slecht gekle
de provinciaalse collega glimlachend nakeek.
In de trein naar Middelburg bekeek de provinciaal nog
eens nauwkeurig zijn nieuwe aanwinst en hij lachte ook.