- 24 -
stonden zo dicht opeen getast dat men er nauwelijks een
vinger tussen kon steken.
En Bal, die gezeten was in de stoel waarin eens de
Engelse vorstin had plaats genomen, vergat zijn ziekte
en begon een levendig gesprek.
Hij wees zijn bezoeker op een grote Delftse schotel
met een zeldzaam decor van de toren van Zierikzee. Hij
vertelde dat de schotel stond afgebeeld in de vaklitera
tuur en dat het bord in 187 5 door zijn vader in Rotterdam
werd gekocht voor fl. 30,-en doorverkocht aan mevrouw
Lantsheer te Middelburg voor fl. 40, Na haar overlijden
werd de schotel in 1917 op een veiling voor fl. 2000,--
gekocht door de heer van Enthoven te Amsterdam en na
diens overlijden in 1932 door hem zelf weer teruggekocht
voor fl. 410,
Ook vestigde hij de aandacht van zijn bezoeker op een
achttal zwarte kopjes die afkostig waren uit de boedel
van een Bevelandse boer en die behoorden tot de onbetaal
bare familie noir-groep. De grote kostbaarheid van dit
familie noir werd niet in de eerste plaats door estheti
sche faktoren bepaald, maar wel door een grote zeldzaam
heid, die ontstond toen talloze pogingen om dit goed te
vervaardigen, mislukten. Bal vertelde dat het Rijksmuseum
in Amsterdam twee familie noir vazen bezat, de z.g.
druckervazen, die bij een veiling wel eens honderdduizend
gulden per stuk konden opbrengen.
De jongeman liep als in een droom naar huis. Een tijdje
later hoorde hij dat de grote vakman was overleden. De
winkelvoorraad was in de jaren van Bal1s ziekte sterk ge
slonken, maar zij bracht op een in het Schuttershof te
Middelburg gehouden veiling nog ruim twee ton op. Zelfs
het mindere goed werd geveild tegen hoge prijzen; een be
wijs dat de naam van Bal een magische-klank bezat.
Zijn kostbare collectie oude boeken schonk hij aan de
Provinciale Bibliotheek van Zeeland.
En zijn verzameling meubelen, porselein, aardewerk,
tin, brons en glaswerk werd gelegateerd aan het Rijk met
de daaraan verbonden voorwaarde dat de collectie permanen'
