- 17 -
Over der, 3 schipbreuk van de "Wo est duin" is heel wat te
doen geweest. Er zijn processen gevoerd tegen de scheeps
dokter, die door de familie van een rijke om 't leven
gekomen Engelsman, D.O. Barwellbeschuldigd werd zich
van diens eigendommen te hebben meester gemaakt. De
dokter werd vrijgesproken, en deze eiste nu een schade
vergoeding van f 30.000,omdat hij tot maart 1780 op
deze beschuldiging in hechtenis gezeten had. Het geschil
werd met ruim 7000 gulden afgekocht, een voor die tijd
groot bedrag, de gebroeders Naerebout kregen als beloning
van de Oost-indische Compagnie f 1800,Veel eerbe
toon werd hen gebracht, zodat tot heden de naam van Frans
Naerebout nog welbekend is. In Amerika geldt hij zelfs
als ere-loods.
J. Stamperius heeft er een kinderverhaal over geschre
ven van 122 bladzijden. Op de eerste pagina komt een met
inkt geschreven mededeling voor, lui dendes
Zand, Koudekerke 1890
"Ik Johanna Martina Puijpe ben den 20 December 70
jaar geworden, en mijn vader Marienus Puijpe den
10 November 91 jaar. Hij is gestorven den 1e Januarij
1891, dus over de 92 jaar oud geworden, en mijn
Cjrootvader Marienus Puijpe, is door Frans Naerebout
gered, een knaap zijnde 13 jaar oud, kajuitjongen op
het schip Woest duin. Het was zijn eerste reis van
Oostindie". T
J.L.v.L.
HET SCHUTTERSHOF VAN D' EDELE HANTBOOG- ,door J.S. Hoek.
"Het is de kennis van vergane eeuwen, die ons het heden
doet verstaan".
Dat geldt ook voor de geschiedenis van oude gebouwen en
dus ook voor het gebouw waarin uw dienstcentrum is ge
vestigd.
Oorspronkelijk was hets "'t Clooster van de Eremyten van
Augustijnen"doch na "de overgang van de stad onder het
bewind van Prins Willem van Oranje het hofgebouw van de
"Schutterij van de Edele Hantboog Sint Sebastiaan". Dit
schuttersgilde was toen al meer dan een eeuw oud. Het