- 17 - Over der, 3 schipbreuk van de "Wo est duin" is heel wat te doen geweest. Er zijn processen gevoerd tegen de scheeps dokter, die door de familie van een rijke om 't leven gekomen Engelsman, D.O. Barwellbeschuldigd werd zich van diens eigendommen te hebben meester gemaakt. De dokter werd vrijgesproken, en deze eiste nu een schade vergoeding van f 30.000,omdat hij tot maart 1780 op deze beschuldiging in hechtenis gezeten had. Het geschil werd met ruim 7000 gulden afgekocht, een voor die tijd groot bedrag, de gebroeders Naerebout kregen als beloning van de Oost-indische Compagnie f 1800,Veel eerbe toon werd hen gebracht, zodat tot heden de naam van Frans Naerebout nog welbekend is. In Amerika geldt hij zelfs als ere-loods. J. Stamperius heeft er een kinderverhaal over geschre ven van 122 bladzijden. Op de eerste pagina komt een met inkt geschreven mededeling voor, lui dendes Zand, Koudekerke 1890 "Ik Johanna Martina Puijpe ben den 20 December 70 jaar geworden, en mijn vader Marienus Puijpe den 10 November 91 jaar. Hij is gestorven den 1e Januarij 1891, dus over de 92 jaar oud geworden, en mijn Cjrootvader Marienus Puijpe, is door Frans Naerebout gered, een knaap zijnde 13 jaar oud, kajuitjongen op het schip Woest duin. Het was zijn eerste reis van Oostindie". T J.L.v.L. HET SCHUTTERSHOF VAN D' EDELE HANTBOOG- ,door J.S. Hoek. "Het is de kennis van vergane eeuwen, die ons het heden doet verstaan". Dat geldt ook voor de geschiedenis van oude gebouwen en dus ook voor het gebouw waarin uw dienstcentrum is ge vestigd. Oorspronkelijk was hets "'t Clooster van de Eremyten van Augustijnen"doch na "de overgang van de stad onder het bewind van Prins Willem van Oranje het hofgebouw van de "Schutterij van de Edele Hantboog Sint Sebastiaan". Dit schuttersgilde was toen al meer dan een eeuw oud. Het

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1973 | | pagina 17