- 13 - Van een geweldige schoonheid zijn ze niet, maar... ze heb ben alle oorlogen, inundatie en wegverbredingen getrot seerd. En nu... NU IS ER EEN WEG! Een tijd geleden al was die ene van zijn voetsteun gevallen (gegooid). Nu is hij dan, in plaats van gemaakt, helemaal verdwenen. Rijdt er eens langs, zit nog eens op die andere beroemde bank, nu kan het nog. Doch volgend jaar zal ook deze wel verdwenen zijn; de wegkant zal dan aanzienlijk gemakkelijker gemaaid kunnen worden. WIE BRENGT DIE STENEN BANK TERUG; de "sloper", de gemeente Middelburg, het Wegschap, Prov. Y/aterstaat, of wachten we allemaal op elkaar! (Oplossing hopelijk in de volgende SIMPELHUIS SIMPEI WEG. Toen ik in 't holst der vakantie over de markj in Middelburg liep, vroeg iemand me de weg naar het Simpel huis. Ik beduidde hem de weg; de Helm uit, linksom het Simpelhuisstraatje in, het eerste gebouw rechts is het Engelse kerkje en daarnaast ziet u het fraaie uit hout gesneden uithangbord van het Simpelhuis. Ik ken het bord vrij goed omdat ik er twee jaar ge leden een voor mijn doen goede dia van heb gemaakt. Bo vendien heb ik het kort daarop nog eens aandachtig staan bekijken in de Vleeshal tijdens de tentoonstelling over de Middelburgse binnenstad. Het Simpelhuis was vroeger het klooster van de Cel broeders; in 1611 werd het tot simpelhuis of krank zinnigengesticht, of zo men wil psychiatrische inrichting, ingericht. Na 1812 zijn de patiê'nten overgebract naar de Heerengracht. In de 17e of 18e eeuw zal dus het bedoelde houten uithangbord, waarin een prachtige mannenkop is uitgesneden, zijn plaats hebben gekregen boven de toe gangsdeur. Even later ontmoet ik de persoon die me de weg vroeg hij had het Simpelhuis niet kunnen vinden! Y/ij direkt gaan kijken.' En inderdaad; het Simpelhuis is weg; van de zo mer al, nu nog en vorig jaar ook al. Alleen de twee

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1973 | | pagina 13