Overweldigend was fs avonds het danklof. De vele parochianen, het licht der
kaarsen, de bloemen en de zang maakte alles tot een groot feest. Pastoor
Timp sprak een woord van dank tot zijn parochianen en smeekte Gods zegen
af over deze mooie kerk. Bij de ingebruikname der O. L. Vrouwekerk als pa
rochiekerk werden de Patronen als volgt vastgesteld: Onze Lieve Vrouw, Ko
ningin van de Heilige Rozenkrans en Heilige Jacobus de Meerdere (St. Jacob).
EEN R. K. KERK TE SOUBURG
Maar er was nog meer werk te doen. Bij de parochie Vlissingen hoorde ook
Souburg. Daar er in deze plaats ook steeds meer katholieken kwamen wonen
werd besloten een kerkje te bouwen. Met grote voortvarendheid werd hieraan
gewerkt, zodat reeds 8 december 1938 de inwijding kon plaatsvinden van het
R.K. kerkje, toegewijd aan de H. Martinus(In de vroegste eeuwen was de kerk
ook aan deze heilige toegewijd). De inwijding werd verricht door de deken van
Middelburg, L. Dolle. Het ging goed in de parochie Vlissingen-Souburg. Het
parochieleven groeide en bloeide.
1940 - 1945
Maar donkere luchten kwamen aangedreven. De oorlog dreigde. In 1940 be
gon een tijd van veel ellende. Ook voor de parochie Vlissingen. In deze bange
tijd bleek hoe belangrijk het is een goede pastoor te hebben. Vooral 1943 en
1944 waren voor Vlissingen zeer zware oorlogsjaren. Het was treffend dat in
de moeilijkste uren pastoor en kapelaans trouw op hun post bleven. Na bom
bardementen waren de geestelijken spoedig aanwezig voor geestelijke bijstand
of een woord van troost. Bij de bevrijding waren ze bij de enkele parochianen
die in de stad waren achtergebleven. Ook pastoor Timp werd gewond, maar
bleef op zijn post. De kerk werd uiteraard ook niet gespaard. Practisch ge
heel Vlissingen was vernield door granaatvuur en bommen en innundatie. Toen
langzamerhand de parochianen weer terugkeerden moest uitgezien worden
naar kerkgelegenheid, daar de parochiekerk niet te gebruiken was. De gods
dienstoefeningen werden nu gehouden in een lokaal in het Militair Tehuis aan
de Hellebardier straat, in de kapel van de Eerw Zuster s aan het Bellamypark
(welke boven was gelegen) en een lokaal in hetzelfde gebouw beneden. Konden
de parochianen tijdens de moeilijke dagen op hun pastoor rekenen, nu kon de
pastoor op zijn parochianen rekenen om de kerk te herstellen. En niet alleen
de eigen katholieken, maar ook de andersdenkenden hielpen mee. Geheel be
langeloos werd aan het herstel van de kerk gewerkt. Totaal 1360 uur. De to
tale schade bedroeg f 50. 000, -. Ook de directie van de Kon. Mij. "De Schelde"
was behulpzaam met materialen. Ook andere grote gebouwen waren veel be
schadigd. Het St. Josephziekenhuis, de scholen, het kerkje van Souburg lagen
er verschrikkelijk bij. Maar voor het St. Josephziekenhuis was wel de groot
ste slag geweest het bombardement op de kapel waarbij drie zusters werden
gedood: Zr.M.Warina, Zr. M. Laeta en ZrM. Appollinaria. Dit gebeurde in
de nacht van 9 januari 1941. Maar ook hier bleef men niet stil zitten. Na her
stel werd het ziekenhuis diverse malen vergroot en vernieuwd. In 1946 kwam
o. a. een nieuwe kapel tot stand. De rector J. M.Rijk had hieraan zeer ver
dienstelijk gewerkt. In 1945 werd pastoor J. B. M. Timp benoemd tot pastoor
te Den Haag. Hij werd opgevolgd door pastoor P. Poppen.
HERSTEL NA DE OORLOG
Diverse herstelwerkzaamheden werden verricht aan de kerk. Door een schen
king van een weldoener in de parochie werd een muurschildering aangebracht,
voorstellende de H.Don Bosco, uit dankbaarheid voor het behoud van de fami
lie tijdens de oorlog. Ook de opvolgers van pastoor P. Poppen hebben veel bij
gedragen aan de verfraaiing van de kerk in Vlissingen en Souburg.
17
