zouden worden bezocht. Er zou dan gesplitst moeten worden, bij een groter
ledental in kleinere kringen of groepen. Maar dit zou de eenheid van Walche
ren tekort gaan doen. De afstanden en het gemis van eigen, overigens heel
duur persoonlijk vervoer, speelt echter wel een rol bij onze vereniging.
Er is een poging gedaan tot het instellen van taxi-vervoer. Niemand reageerde
de kosten waren immers p.p. te hoog Toen realiseerde men zich misschien
de werkelijke prijzen, die betaald moeten worden voor eigen vervoer.
Doch het gemis aan frequent vervoer op de avond beperkt wel de deelnemings-
mogelijkheden, vooral voor de ouderen, die zelf niet meer rijden. Deze pro
blematiek zou wel eens kunnen leiden tot meer plaatselijke Heemkundige
Kringen, zoals Terneuzen en Sas van Gent al enkele jaren hebben. Sommige
steden en kernen zijn er groot genoeg voor op Walcheren. Het zou te betreu
ren zijn, ofschoon anderzijds de beoefening van de heemkunde veel meer men
sen zou aantrekken.
De samenwerking met andere gelijksoortige verenigingen in Zeeland heeft ge
leid tot een onderzoek naar de kansen daarop. Voor mij is het de vraag of het
deze kant uit moet. Als men weet hoeveel tijd en hoeveel kilometers nu al op
Walcheren moeten worden gegeven en afgelegd om het organiseren prima te
doen verlopen, dan slaat de schrik om het hart bij een Zeeuws provinciaal
verband. Stelt U zich voor een vergadering in Goes of in Hulst, 60 en 120 km.
per auto, f 18, - of f 36, - privé voor een afgevaardigde. Want de kas kan
zoiets niet dragen, maar iemand privé eigenlijk evenmin. Dan de tijd die dit
vergt. Dikwijls verloren uren of althans onvoldoend benutte werkuren.
Juist bij de heemkunde en minder bij de provinciale historie, is het navorsen
van het eigen heem de eerste doelstelling. Aan Walcheren heb ik genoeg, mis
schien wel teveel. Zelf ga ik me steeds meer oriënteren op Vlissingen, waar
onbegrensde mogelijkheden blijken te liggen, wanneer men in nauw kontakt met
de oudere inwoners van de plaats van vroeger, van 1900 tot 1940, in aanraking
komt. Men heeft de handen dan al vol genoeg, overdag.
Ons Mededelingenblad "De Wete" wint aan informatie. Nu de afwerking door
goede offsetdruk het aanzien sterk heeft verbeterd, daargelaten de tamelijk
storende drukfouten, ontstaan door onvoldoende nacorrectie van de zijde van
het dagelijks bestuur, komt er meer aanbod van artikelen. Fraaie artikelen
wel, waarvan enkele weer aanleiding hebben gegeven tot het afzonderlijk bun
delen. Er komt dan een DE WETE-extra, een "geeltje" zoals het wel genoemd
wordt wegens de gele omslag. De verbeterde Wete heeft al aanleiding gegeven
bij het Rijksmuseum voor Volkskunde, dat tot dusver gratis De Wete kreeg toe
gezonden, om lid te worden van de Heemkundige Kring. Een soort waardering
dus. Dit ontbreekt bij andere overheden. De Walcherse gemeentebesturen
hebben tot heden De Wete elke drie maanden ter kennisneming ontvangen. Geen
enkele reaktie ontvangen, laat staan een lidmaatschap van f 10, - per jaar.
Men maakt op sommige secretarieën het bandje niet eens open
Het Rijksarchief is van de aanvang af lid, de Provinciale Bibliotheek niet bijv.
Daar sturen we wel een gratis exemplaar naar toe, maar een enkele openbare
leeszaal kreeg dit ook en legde De Wete niet eens ter lezing (Vlissingen). Toen
is De Wete maar ingehouden.
In andere delen van onze provincie ontvangen de Heemkundige Kringen gemeen
telijke subsidies, uit waardering en ter ondersteuning van het werk; in West-
Zeeuwsch Vlaanderen bijvoorbeeld 4 cent per inwoner om er de kosten van
een jaarboek mee te financieren. Op Walcheren niet. En dit terwijl de vereni
gingskosten ontzaglijk stijgen. Denken we aan portokosten (f 90. - bij verzending
van één circulaire), de reiskosten, de telefoonkosten (die de bestuurders beiden
steeds voor eigen rekening namen), de zaalhuur, de hoge sprekerskosten, enz.
Ook een contributieverhoging kan zoiets niet opvangen. Wel een groter ledental,
doch ook dit mag een vruchtbare werkzaamheid niet belemmeren, en tweemaal
4
