borststukken, hangers, broches, horloges en kettingen, armbanden, ringen,
haarsieraden, omslagdoekspelden, tassen en tasbeugels, odeurflesjes, peper-
munt- en lodderijndoosjes, keelknopen, broek- en klepstukken, dasspelden,
schoen- en kuitgespen, snuif- en lucifersdoosjes en pijprook-attributen.
Alles wat hier tentoongesteld was behoort aan een particuliere verzamelaar,
die anoniem wenste te blijven.
Buiten ons groepje was er nog zeer veel publiek dat belangstelling toonde.
Rond half tien hadden we het wel bekeken en stapten, na eerst nog ergens wat
gedronken te hebben, om 22 uur op de trein naar huis.
"Alle" 9 deelnemers waren het er over eens, dat het de moeite waard was
geweest. Jammer dat er niet meer belangstelling van onze club was.
J. Maas.
HET GAAISCHIETEN OP DE WESTKAPPELSE KERMIS
(door W.Gabriëlse)
Nog is de kermis op Westkapelle een erg geliefd festijn, zij het ook dat in de
laatste decennia wel een en ander is gewijzigd. Het is niet meer zo'n speci
fiek dorpsgebeuren als voorheen. De hedendaagse mobiliteit, bromfiets, auto,
en verbeterde wegen en daarbij de grotere welstand, werken een bezoek van
buiten de gemeente zeer in de hand. Van het gehele eiland Walcheren komen
des zaterdags, de topdag, de kermisvierders aan. Handhaving van het voor
oorlogs dorps-eigene lukt niet zo goed meer. Zag men vroeger rond het
middaguur hele rijen mannen en vrouwen, in dracht, al zingende over de hele
breedte van de straat zich van de ene herberg naar de andere begeven, thans
komt de drukte later in de middag en is het moeilijk uit de vele kermisvier-
ders de Westkappelaars te herkennen.
De herbergen, 60 jaar geleden nog 8 stuks, waren bij het begin van de 2de.
wereldoorlog ingekrompen tot 4, die bij het bombardement van 1944, tegelijk
met de meeste woningen zijn verwoest. Na de oorlog zijn alle 4 café's ("her
bergen" zijn uit de tijd) in moderne stijl herrezen, nu al weer gereduceerd tot
3, waarvan 1 als hotel-restaurant voor het normale café-bezoek vrijwel is
uitgeschakeld. Wel zijn er enkele bars en een paar eetgelegenheden bij geko
men.
De kermisexploitanten weten Westkapelle goed te vinden. Bij goed weer wordt
er door hen een dikke boterham verdiend. Bij slecht weer moeten de café's en
bars de drukte geheel opvangen, waartoe zij wegens geringe capaciteit niet
zijn opgewassen.
De opzet
Om ons nu meer bij het oorspronkelijke kermisgebeuren te bepalen gaan we op
de morgen van de zaterdag, die volgt op de eerste woensdag in juli, een be
zoek brengen aan de zeedijk. Al van ver zal men dan regelmatig geweerschoten
horen vallen en iemand de trom horen slaan. Bij het naderen van de dijk, ruikt
men de scherpe kruitdamp die van het westen uit het dorp binnendringt. We
komen dan aan een met palen en touwen afgeslagen terrein. Op enige afstand
hadden we reeds lange palen met gaffelvormige ijzers zien staan. Twee palen
met elkaar verbonden door een plank met de woorden "Het oog helder en de
tromp omhoog", tekenen zich metershoog tegen de lucht af. Boven op de gaf
fels ziet men 3 stukken eikenpalen en meestal een schip, soms ook een grote
pop, die dan de een of andere politieke figuur voorstelt, of iemand die de
10
