HET MIRACULEUZE SCHILDERIJ
VAN 'O.L. VROUW VAN DE POLDER'
A.J. Schutijser
De geschiedenis van een wonderbaar schilderij, dat ondanks vele oorlogen en godsdienst
twisten, en mede vooral dankzij het bekende geslacht van CALOEN te VARSENARE, nog
steeds bewaard is gebleven en momenteel nog te bewonderen is in de R.K. Parochiekerk 'St.
Petrus en Paulus' te Middelburg in Nederland.
1. HET ONTSTAAN VAN VROUWEPOLDER
Het plaatsje, nu beter bekend als toeristisch badplaatsje op Walcheren, ligt ten noorden van
Middelburg, in de buurt van Veere.
Waar nu Veere ligt, was er in de 13e eeuw alleen nog maar een veer met veerhuis naar de
overkant van een smalle geul. Aan de andere kant van die geul lag Campen. Verdere
scheepvaart was er praktisch niet. Door overstromingen werd de geul steeds breder en
daardoor werd de toegang naar de Oosterschelde vanuit de Noordzee beter bereikbaar. Deze
overstromingen teisterden ook Campen en het omliggende land. Dit ten gunste van Veere, dat
door de scheepvaart naar het buitenland en de Vlaamse steden, steeds groter werd.
Ook was er een kapel, welke bediend werd vanuit de abdij van Middelburg. In 1332 werd deze
kapel afgebroken en daarvoor kwam in de plaats een grote kerk. Het moest een reusachtig
bouwwerk worden, mede om de rijkdom van het plaatsje Veere te benadrukken.
Jammer genoeg is deze kerk nooit geheel afgebouwd, hoewel het bouwwerk nu nog steeds het
gehele eiland beheerst.
Om de bedreigingen van overstromingen tegen te gaan werden vele dijken aangelegd. Vooral
de adellijke familie Van Borsselen maakte zich hiermee zeer verdienstelijk. Veel ondergelopen
land werd ingepolder en drooggemaakt. Bekend is vooral Wolfaert I van Borsselen, geboren
in 1282. Hij omdijkte de Sandijksche Polder en liet er een prachtig kasteel bouwen:
'Sandenburg'. Hierin bevond zich ook een kapel, waarin sinds 1484 een kapittel was
gevestigd. De kasteelheer was de machtigste man op Walcheren, soms zelfs van Holland en
Zeeland.
Na de overgang van Veere in 1572 naar de Prins werden op Sandenburg Franse soldaten ge
vestigd. Dit was het begin van het verval van het kasteel. In 1812 werd het door een andere
generatie Franse soldaten definitief opgeruimd.
Tegen de Sandijksche polder werd een nieuwe polder drooggelegd en naar de Heer van
Borsselen genoemd: 'de Wolfaertspolder'. Deze was zeer vruchtbaar en velen kwamen er zich
vestigen.
Deze mensen moesten hun godsdienstplichten vervullen in Veere of Sandijk. Gezien de slechte
wegen was dit voor velen zeer lastig. Zeker in de wintertijd.
In 1340 werd door de Abt van Middelburg in de nieuwe polder een kapel gesticht en werd een
parochie gevormd, toegewijd aan O.L. Vrouw; en de parochie werd bekend als O.L. Vrou
wepolder, wat later als Vrouwepolder.
In een vrome legende wordt vermeld, dat bij de bouw wonderbare tekenen te zien waren, o.a.
vele lichten verschenen boven de stenen en het hout dat op het bouwterrein lag opgeslagen en
zoals de kronieken vermelden: 'de nacht werd daar helder als de dag'.
In deze kerk heeft het mirakuleuze schilderij 200 jaar lang een buitengewone verering
13
