5. HET SCHILDERIJ TERUGGEVONDEN Veel is er verloren gegaan door de beeldenstorm. Maar veel is gered kunnen worden, doordat beelden en relekwieën en andere zaken werden verborgen gehouden en weggevoerd naar vei liger 'orden. Zo werden vele zaken later weer teruggevonden in de omstreken van Brugge. Zo werd in die streek ook gezocht naar het schilderij. Het was bekend dat het schilderij lange tijd op Walcheren was gebleven. De baljuw van Veere kon, hoe zijn gevoelens ook waren voor het katholiek geloof, niet dulden, dat het schilderij dat zolang de glorie en bloei van Vrouwe polder had veroorzaakt, zou worden vernield. Volgens M. Gargon in 'Walcherse Arkadia' was het schilderij in 1717 in het bezit van de toenmalige baljuw van Veere, de heer De Co- ninck. In vermeld werk staat ook een kopie van het schilderij. Een betere kopie was te zien op een tentoonstelling te Brugge van de verzameling Mariabeelden van de Brugse edelman Van Heurne de Puyenbeke in 1926. Het was een gekleurde Madonna met onderschrift: 'Copie van de wonderbare schilderij van O.L.-Vrouw van Sandijk tusschen Veere en Middelburg. De Heer Philip van Borsselen is er de eigenaar van'. Het onderschrift wees aan, dat de copie van voor 1829 was, het overlijdensjaar van de toenmalige Heer van Borsselen. Uit een gevonden notariële akte opgemaakt door P. Crabbe, notaris te Middelburg, bleek dat de miraculeuze Madonna van de Polder op 31 maart 1662 werd verkocht aan Jonker Pieter van Borsselen door Daniël Paneel, advocaat te Utrecht. Uit de diverse dokumenten, welke er over het schilderij bestaan, kan men vaststellen wie de bezitters zijn geweest in de loop der tijden. 1. Baljuw Parduyn kocht het schilderij van een soldaat voor twee schapen. 2. Het schilderij kwam door erfenis in handen van zijn kleindochter Johanna Hacco. 3. Deze huwde met Daniël Panneel, advocaat te Utrecht. 4. Door verkoop kwam het in het bezit van de familie van Borsselen van der Hooghe, de katholieke tak, die door moeilijkheden op Walcheren moest vluchten naar Vlaanderen. a. Pieter van Borsselen, gestorven in 1679. b. Philippe Jozef van Borsselen, gestorven in 1727. c. Pieter Louis van Borsselen, gestorven in 1771. d. Phlippe Nic. Jos. van Borsselen, gestorven in 1829. Deze stierf kinderloos, waardoor het schilderij werd overgenomen door zijn zuster Marie Constance, overleden in 1824. e. Marie Constance huwde Jan. Adr. van Caloen, overleden in 1813. f. Hun dochter Maria Theresia, gestorven in 1848, was gehuwd met Charles de Croeser de Berges. g. Het schilderij kwam nu in het bezit van hun dochter Maria Theresia de Croeser de Berges, die op 7 november 1834 huwde met Anselm van Caloen, de burgemeester van Varsenare. h. Dit echtpaar kreeg acht kinderen, allemaal te Brugge geboren. Een der kinderen, Julien van Caloen, burgemeester van Varsenare, was degene die het schilderij weer schonk aan de parochie van Middelburg, Nederland, de plaats waar eens het oorspron kelijke schilderij werd geschilderd en tot welks grondgebied Vrouwepolder behoort. 6. TERUGKEER VAN HET SCHILDERIJ Na vele onderzoekingen en o.a. ook door de tentoonstelling te Brugge gehouden, was in 1926 bekend geworden waar het wonderbare schilderij zich bevond. De familie Van Caloen was de bezitter ervan, met een afschrift van de oorspronkelijke akte. Maar zij behielden het geheim 13

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1978 | | pagina 15