EXCURSIE GRIJPSKERKE
durven hopen werd werkelijkheid. Op vrij korte afstand konden we genieten van een viertal
damherten.
Al met al was het een fantastische morgenwandeling, waarvoor nogmaals dank aan onze
begeleiders.
v.d.D.
Op 17 juni werd door een 40-tal leden, o.l.v. ons lid de heer Coppoolse, een bezoek gebracht
aan Grijpskerke. Eerst maakten we een wandeling om de kerk. Hieraan is goed te zien dat er
in de loop der eeuwen verschillende verbouwingen hebben plaatsgevonden. De verbouwing in
1770 is wel de laatst grote geweest. Het is een tweebeukig kerkje, eertijds een dochterkerk van
die van Oostkapelle en gewijd aan St. Michael. De kerk werd ook van binnen bekeken.
Hoewel ze een mooie kapkonstruktie heeft, wordt deze onttrokken door een lelijk plafond.
Onder de lopers bevinden zich enkele mooie grafzerken uit 1598, 1683, 1678 en 1742. Een
mooie preekstoel uit de 17e eeuw is één van de weinige mooie stukken die de kerk siert.
Hierna liepen we tot de vroegere woning van Jacob Cats, het Munnikenhof. Daarna bezoch
ten we de timmerfabriek 'De Toekomst'. Deze werd in 1934 opgericht door onze rondleider
en is in 1976 overgegaan in handen van zijn zoon, dochter en schoonzoon. We kregen hier een
uitvoerige rondleiding en uiteenzetting en besloten de excursie met een heerlijk kopje koffie.
v.d.Dr.
DIJKJE
Nieuwe grenzen, oude palen
Per keizerlijk decreet van Napoleon van 11 november 1807 werd de stad Vlissingen met het
omliggend gebied met een straal van 1800 ellen bij Frankrijk ingelijfd. Deze veelhoek werd
afgepaald en dit was enkele jaren de staatsgrens tussen de Franse keizerlijke marinebasis
Flessingues en het Koninkrijk Holland.
Na de val van Napoleon protesteerden de buurgemeentes uiteraard tegen deze annexatie,
maar Vlissingen weigerde het grondgebied terug te geven. Na 1823 werd de omstreden grens
afgebakend met tien arduinstenen palen.
Veel ervan zijn in de 150 jaar verloren gegaan. Een gebroken exemplaar werd door een beeld
houwer uitgewerkt tot een slanke jonge vrouw en begon zo een nieuw leven.
De overgebleven palen staan langs de toegangswegen naar Vlissingen, al moesten ze soms wat
opzij als de weg werd verbreed. Bij de gemeentelijke herindeling van 1 juli 1966 verschoven de
grenzen opnieuw en plaatste men een nieuwe paal bij Abele.
Wie nu van Vlissingen naar Middelburg gaat, passeert eerst de oude paal uit 1823, die nu
maar half in de grond is gezet als monument en daarna de nieuwe uit 1966 in functie.
4
