WALCHEREN IN WOORD EN BEELD
Dit keer een afbeelding van de Bellinkstraat gezien vanaf het Damplein.
De naam van dit straatje en de ligging in het centrum van Middelburg doen vermoeden dat het
hier om een zeer oude straat gaat. Hetgeen inderdaad het geval is zoals uit het volgende zal
blijken.
Het is alweer enige tijd geleden, wat gaat de tijd toch snel, dat in het advertentieblad 'De
Faam' door de gemeente-archivaris van Middelburg, de heer Sijncke in een wekelijks terug
kerend rubriekje historische bijzonderheden en naamsverklaringen van oude straatnamen
werd gegeven.
Van de Bellinkstraat schreef hij het volgende.
DE BELLINKSTRAAT
De eerste aanzet tot het ontstaan van de Bellinkstraat moet al bij de stadsuitleg van 1254
gegeven zijn. De straat vormde de oude weg van de Dam naar het water (de kaaien, tot
binnenhavens geworden door latere stadsuitbreidingen).
Aanvankelijk werd gesproken van de 'Bellic', 'Belck' of 'Bellinck', later werd dit Belink-
straat.
De naam houdt vermoedelijk verband met water. Blijkens de stadsrekeningen was er in 1450
een waterput. Volgens dr. P.J. Meertens in zijn studie 'Straatnaamgeving in de middel
eeuwen' betekent 'belk, bellink': door grachten of sloten omgeven, ook wel omheinde,
afgepaalde weide.
Oorspronkelijk waren de huizen in de Bellinkstraat, zoals overal elders in de middeleeuwen,
van hout vervaardigd. Later werden de houten huizen - waarvan er overigens in ons land nog
maar zeer weinig over zijn; in Middelburg bezit het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der
Wetenschappen een middeleeuwse houten gevel - vervangen door stenen. In 1556 en 1586
werd de straat aanzienlijk verbeterd en verbreed. Veel trapgevels werden in de 18e eeuw door
de toen in de mode zijnde lijstgevels vervangen. In de Franse Tijd (1795-1814) was in de
Bellinkstraat een koffiehuis gevestigd met politieke betekenis, dat zeer veel mensen trok.
Tijdens de 19e en 20ste eeuw, vooral na de tweede wereldoorlog, raakte de Bellinkstraat
steeds meer in verval. Er woonden in 1972 nog slechts 3 gezinnen. Begin 1973 werd echter een
aanvang gemaakt met restauratie en herbouw van de straat. Thans kan de Bellinkstraat als
één der fraaist gerestaureerde delen van Middelburg gelden.
Ik heb de Bellinkstraat altijd een heerlijke straat gevonden. De kortste weg van mijn ouderlijk
huis naar het huis van mijn grootmoeder liep via dit straatje, zodat ik hier dikwijls vertoefd
heb.
Het Bellinkplein, waaraan nu bejaardenwoningen gebouwd zijn, bestond toen nog niet.
Hiervoor in de plaats was een klein pleintje met pakhuizen waar de wagens, die de goederen
aanvoerden, konden draaien.
Midden in de straat had je vroeger nog het pakhuis van Ko van de Molen, waar je flessen - het
gaf niet welke - tegen een kleine vergoeding kon brengen. Overigens, de familienaam van deze
was anders, maar heel Middelburg kende hem onder deze naam.
Aan het eind van de Bellinkstraat had je dan de kaaien waar in die tijd nog goederen vanuit en
voor schepen lagen opgestapeld. En niet te vergeten de Bellinkbrug waar je als jongen heerlijk
kon spelen. Het schijnt dat in moeilijke tijden hier nog wel eens onder geslapen werd om een
droog plekje te hebben.
Na de restauratie is de bouwkundige kwaliteit verbeterd maar de sfeer van de oude Bellink
straat is verdwenen. Ook de invoering van woonerf heeft dit niet kunnen verhelpen. Wat
12
