NOTARIAAT EN NOTARISSEN werden een groot aantal vragen gesteld. Onze voorzitter dankte de heren De Jong en Sijnke heel hartelijk voor hun medewerking aan het slagen van deze avond. Het was inderdaad een leerrijke bijeenkomst geweest. Na het gebruiken van een drankje was er nog gelegenheid voor een rondleiding om de tegen woordige staat van het stadhuis te bezichtigen. C. den Otter 'Allemaal hebben we wel eens met een notaris te maken maar de meesten van ons kijken wat vreemd tegen hem aan en vragen zich af: wat doet hij eigenlijk?' Dit zei voorzitter Sj. Joustra woensdagavond 28 maart in zijn openingswoord van de bijeenkomst in 'De Brasserie' te Middelburg waarin hij in het bijzonder de Middelburgse notaris mr. W. van der Wouwe als spreker verwelkomde. Mr. van der Wouwe zei dat zijn verhaal een vrij zakelijke aangelegenheid zou zijn. Het nota riaat op Walcheren heeft, volgens hem, vrijwel dezelfde geschiedenis als in de rest van het land. Het woord notaris is afkomstig van de Romeinen waar hij schrijver was die in een soort steno, wat nodig was, noteerde. Via Italië is het notarisambt in ons land gekomen. In de 3e eeuw voor Chr. kende men in Egypte ook al notarissen. Soms waren ze marktmeester en maakten ze overeenkomsten op. In de Middeleeuwen werden ze benoemd door de Paus of de Keizer, later stelde een graaf of vorst ze aan. Ze waren toen meer griffier en maakten ook testamenten op. Later werden voor dit ambt ook leken aangetrokken en daardoor zakte het peil. Karei V vervaardigde reglemen ten uit om enkele zaken te regelen. In ons land was 1842 een belangrijk jaar toen de functie van notaris wettelijk werd geregeld. De taak van een notaris is nu dan ook vrijwel geheel gebaseerd op wettelijke bepalingen. Notaris van der Wouwe vertelde uitgebreid hoe de benoemingsprocedure verloopt. De eisen voor benoeming zijn: 23 jaar oud, een examen aan een universiteit en 3 jaar stage als candi- daat-notaris. De benoeming geschiedt door de Koningin op voordracht van de minister van justitie en de beëdiging door de rechtbank. Onze spreker bleek ook in de geschiedenis van Walcheren te zijn gedoken want hij gaf een aantal cijfers van de aantallen notarissen in Middelburg, Vlissingen, Veere en andere plaatsen. Hun aantal hield veelal verband met het floreren van handel en nijverheid. Aan archiefvorming werd vroeger weinig gedaan, hoorden we. Mede aan de hand van voorbeelden uit de geschiedenis vertelde mr. van der Wouwe ons iets van de overeenkomsten en verschillen in akten en testamenten van vroeger en nu. Daaruit bleek dat ze inhoudelijk niet veel verschillen. Daarbij ging hij ook de gehele ontwikkeling na in de geschiedenis tot heden. Spreker zei dat het notariaat vrij behoudend en conservatief is. Hij dacht dat het notariaat nog wel een ontwikkeling zal hebben. In de grote steden zijn er al notarissen geassocieerd in een soort maatschap. 'Een notaris is geen stukje overheid', stelde onze gastspreker en hij zei te hopen dat dit ge handhaafd zal blijven. Er bestaan namelijk ook wel andere opvattingen. Na de koffiepauze was er gelegenheid tot het stellen van vragen en daarvan werd door velen van de ongeveer dertig aanwezigen ruim gebruik van gemaakt. De vragen betroffen veelal praktische zaken, o.m. benoemingen, kwesties van erfrecht, testamentaire beschikkingen, tarieven e.d. Wat zelden gebeurt, was nu nodig; de voorzitter moest tegen half elf de overigens zeer geani meerde besprekingen afbreken 'om des tijds wille'. De spreker van deze avond kreeg een hartelijk applaus voor zijn waardevolle bijdrage. C. den Otter 3

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1979 | | pagina 5