LAAT HET DE WETE OF HAAR LEDEN WETEN kan hij niet, dus dan is hij definitief af. Nu moet hij wachten tot het spelletje uit is. De een na de ander volgt, tot tenslotte hij die het langst 'leeft' de pot gewonnen heeft. Dan kan men weer een nieuw spel beginnen en ieder kan weer meedoen. Het slabberjanspel bestaat echter niet alleen uit ruilen en nog eens ruilen. Hoor maar. Men is druk aan 't omruilen, daar vraagt iemand aan haar linkerbuurvrouw: 'Willen we ruilen?' Maar deze roept: 'Miauw! Miauw!' net zo natuurlijk als een echte kat en dan zegt ze: 'Poesje krabt alles terug'. U begrijpt zeker al dat ze het poesje had en bij dit gezegde zijn alle ruilerijen ongeldig en krijgt ieder weer zijn oorspronkelijke klos. Een andere keer is men tijdens de ruilpartij gekomen bij de bezitter van het vogeltje, die dan zegt: 'Sta voor de vogel!' Dan mag er niet verder geruild worden en moeten de blokjes bloot gelegd worden om te zien wie de verliezer is. Komt men bij de eigenaar van de herberg, dan zegt deze herbergier: 'Drink een borrel en ga voorbij!' De borrel moet betaald worden met een cent voor de pot. Of U vraagt te ruilen aan de klos kap-af. Dat is gevaarlijk, want deze sabelheld op zijn paard maakt met zijn hand een slaande beweging op de tafel en zegt: 'Kap af!' Om onthoofding te voorkomen ben je verplicht een cent in de pot te gooien. Bij het lezen van wat ik hier alles zo nuchter en zakelijk heb neergeschreven, lijkt het spel tamelijk eentonig. Maar slabberjan is verre van saai, het is een gezellig spel en de avond is om voor je er erg in hebt. L. van Wallenburg Ons lid de heer De Blij uit de Fr. Duwaerstraat 7 in Klarenbeek te Middelburg, zoekt voor zijn huis een toepasselijke naam. Hij denkt hierbij zelf aan een veldnaam. Zijn huis ligt tussen de Noordweg en de Nieuwenhovenseweg. Is er misschien één van de leden die in dat gebied een leuke veldnaam of een aan dat gebied verbonden naam weet? DIJKJE In het begin van deze eeuw kreeg het 'Hert' op Bellamypark 13, Vlissingen een opknapbeurt. De gevelsteen 'DET IS IN HET HOUDE HERDT. 1624' moest ook een verfje hebben en werd er uit gehaald. Er bleek een oorkonde achter te zitten die iets vermeldde over de bouw rond 1590. De Heer Hendrik van der Eijk heeft hem keurig op perkament overgeschreven en dat toen ingemetseld. Waar het oorspronkelijke dokument is gebleven en wat er op stond vermeldt het verhaal niet. 9

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1979 | | pagina 11