Ze zette snel de pas er in En duuke bie thuuskomst aol de kelder in. Moeder Kaotje, afkommend op 't geluud, Roept: 'Komme julder daer es uut!' Daer staen de bolussen dan: De kelder ruukt er zo mè lekker van! Kaotje ei 't stik druk noe, dat begriep je wè, Ze mog wè twee paer anden Ze rent en zwaoit mee der keuzen Der tute 2) angt op d'r neuze. Daer komt noe zovee kieke: Twee ronde mussen moe ze strieke, De veerewaegen kröone 3), En de guus nog wasse en verschöone. 'Vooruut! Je schoolgoed af 'elee, En dan eest d'oenders eten geel' Ze ebbe bliekbaer nog a zin, 't Is toppunt, dat ze zo gewillig bin. Eindelijk is d'aevend an 'ebroke Ze bin in 't schoon ondergoed hestooke, Noe gauw nog nachpons en 'ansoppen an En sprieng gauw in de bedstee dan! Ze kriege niks gin licht: De deurtjes gaen potdicht. 's Ochensvroeg bin z'a an 't vitten Wie of t'er op de voorste bank moe zitte. Maer moeder Kao maekt korte wetten Deu ze aol an 't werk te zetten: Ze moete koeken en limenaode draege En de banken van de veerewaegen. Dan kroonen de joengers mee ter vaoder 't paerd En vlechte linters en rozen in maenen en staert. Onderwiele ei Kaotje aolles klaergezet En ael ze 't Zondags goed uut 't kammenet, Ze kunne noe óp ge reeë 4) 't Is nie eenvoudig, mee z'n zessen kleeë! Betje, die doe zo dom, Die stompt een klokje 5) waeter om. Der schoone musse wor nog net Van de waetervloed gered! En dan is 't er wee wat mee Piet, Die is ineens z'n gouwe knoppen kwiet! Ze komme uut Wimpjes broekzak voo den dag: 'Stout joenk, je weet, da je dat nie mag!' Wie 't eeste klaer is noe Brieng Wimpje naer de buren toe! Dat bin Kees en Siene dan. Daer gaet ze, een gloednieuw jakje an, Kees: een nieuwen 'oed op 't ood Die is nog iets te groot, Maer dat is gin bezwaer Want dan past en 't volgend jaer.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1979 | | pagina 23