En krieg't meegebrochte voer,
Da za wè smaeke nae zo'n toer.
Dan eest es lekker koffie drienke
Ze bin mee gröote potten an 'et schienke,
Schraegen en banken staen gereed
En taefels mee wit papier bekleed.
Nae 't eten trekke ze as één gezin
Mee aole man de dunen in.
De guus, dat kun je zö wè raoie,
Die gienge dadelijk voetjes baoie,
De meisjes mee ter rokken opgeknoopt,
De joengers ebbe de broeken opgestroopt.
't Was net een kroo 12) mee eenden, die van 't drooge
Snetterend in 't waeter vloge!
Vrouw de Brune zat in 't zand, d'r 'anden voo d'r oogen
Te turen, of ze nie te verre vloge!
'Mer, grutte, Ko, zeg, zie je dat?
Die guus, die worre slikke-nat!
Gaet er naer toe en vlug
En roep ze dadelijk terug!'
Ko rent en roept en klappere doe z'n kunstgebit
Dat nie zo wonder-stevig zit.
Ineens, oe 't kwam, ie wist het nie me laeter,
Valt 't stomme dienk zo maer in 't waeter!
Ie greep nog, maer 't was mis
Zodat het plots verdwene is.
Ze gae mee opgestroopte broeken
Noe aollemaele an het zoeken.
Ze vinden steentjes, schelpjes, kwallen,
Maer tanden vindt geen één van allen.
't Is jammer! Ja, de man eit pech
Maer de tied gaet deur en ze moete weg
D'r is niks an te doen!
De paeren gaen wee in 't lemoen 13)
En as een ieder dan wee zit
Vervolge ze de rit.
Ze zienge Wilhelmus van Nassouwe
En ook: We wille Holland houwe
't Jonge! Wat een ooge dunen an de Dis'oek kant!
't Lieke wè bergen uut Zwitserland!
Ko de Brune keek beteuterd rond,
Die ad gin lol meer, mee zo'n leege mond!
Z'n vrouwe was ok van slag
Want dit wier een dieren 14) dag!
Ze rieën, tot dat ze bie de viertoren stille stae
En dat bouwwerk gaede slae:
'Kiek, daer in z'n kop, éél bovenin
Daer staet dat gröote licht noe in
Dat aoltied langs den 'emel striekt
As je 's aevends buten kiekt!'
Dan rieën ze wee een ende
Toet z'op Westkappels diek belende.
