Die lei nog fier en ongebroke,
Maer o, as't sturmt, dan kan't ier spoke!
Dan blaest de wind, zo 'ard 'en kan
Der 'êel de Noordzee tegen an!
D'r wordt beweerd: as t'er een gat in slaet,
Dat 'eel Westkappel koeken bakke gaet!
't Klienkt raor, toch moe je nie vergete
Deur zo'n gat was 't er weer werk en eten.
De zee is kalm, maer dan zien ze toch twêe booten,
Sjonge, sjonge! Zukke groote!
Eén zo'n kanjer, dat was kras,
Ze dochte wè, dat 't den grootsten van de waereld was!
En vaere deeë ze, mee zovee knopen
Daer kon geen een paerd tegen lope!
Piet zei: 'Bin ik eenmael groot
Dan gae 'k voo kaptein op zo'n boot'.
't Is Jammer, dat ze wee d'n diek afrieë
Noe kan je gin schip en ook geen zee meer zieë.
Wél zie je in een bocht de veerewaegens lope
't Is net, of 't er een witte slange komt gekrope.
Het vee uut eel de Westkappelse contreie
Loopt aol bie mekaore in één gröote weie 15)
An de weg is ier nog niks gebouwd,
Alleen twee boerderieën, verschole in 't 'out.
Ze gae noe Domburg mee een bezoek verere
En bie café Willemina aol parkere.
De paeren worre op stal gezet
En dan begint de grote pret:
Voordat de laotste uut de waegen klautere
Bin d'eeste al oogten an het toutere 16).
De wip zit ook al vol gelaoie
En andere gaen an een wiel mee touwen zwaoie.
Ze zweve as de beste atleten
Toet er een wordt afgesmete
En, daenig van z'n stik gerocht,
Mee waeter wee wor biegebrocht.
Buten en binnen wor gezete.
Je kan van aolles drienke en ete.
Maer kom! De tied gae snel verstrieke
Me gaen Domburg es bekieke.
Tóch een aorig plekje is dat:
't Is gin durp en 't is gin stad!
Maer er is nog ouwe glorie:
Kasteel West'ove uut de hustorie,
mooie butens, mee parken omgeve
Waer de freules en baronnen leve,
Deftige dames en 'eren
Kunne in 't Badhotel logere.
Vee lui van öoge stand
Komme zeumers ier naer bos en strand.
De geweune man kwam laeter pas
Die wiste nog nie, wat vakantie was!
