geplaatst moeten worden en dat is beslist niet de bedoeling van de Wete. Wij staan zeker open voor voorstellen en ideeën op bestuurlijk gebied, maar wij willen die dan graag behandelen op onze bestuursvergaderingen of op onze jaarvergadering. Dit was o.a. een van de bezwaren die de schrijver naar voren bracht. Hij zag liever dat er voor elke bijeenkomst een huishoudelijke vergadering plaats vond. Uit ervaring weet men echter dat juist die huishoudelijke vergaderingen, mensen er vaak van weerhouden om een bijeenkomst te bezoeken. Wij weten dat dit soms zijn bezwaren kan hebben, maar daar er op bestuurlijk gebied zelden op- of aanmerkingen zijn van de kant van de leden, menen we toch op de ingeslagen weg door te moeten gaan. Een ander punt uit de brief was het al of niet doen toekomen aan alle leden van een zgn. ledenlijst. Ook hiertegen heeft het bestuur bezwaar omdat uit de praktijk vaak blijkt dat allerlei bureau's van zulke lijsten gebruik maken om b.v. een stroom van folders of brochures aan de hen bekende adressen te sturen. Veel mensen hebben.daar in deze tijd bezwaar tegen. Bovendien zien wij er niet direct het nut van in voor een heemkundige vereniging. Bij genealogische, philatistische en numismatische verenigingen ligt dat heel anders, omdat leden daarvan gegevens met elkaar uitwisselen of objekten met elkaar ruilen. Dat is bij een vereniging als de onze echter minder gebruikelijk. Nog een punt uit de ingezonden mededeling was de vraag of het niet wenselijk was om binnen onze vereniging een aantal werkgroepen op te richten, die zich bezig zouden moeten gaan houden met o.a. Walcherse spelen, liederen, specifieke recepten, bandopnamen van het dialekt, inventarisatie van fauna en flora enz. Binnen onze kring zijn er inderdaad enkele werkgroepen bezig, waarvan de Veldnamen zeer aktief zijn. Het kost echter vaak erg veel moeite om te komen tot de vorming van zulke groepen en bovendien menen wij dat bovenstaande onderwerpen in diverse andere verenigingen in ruime mate aan bod komen. Wij denken daarbij aan het werk van Mevr. v.d. Broeke- De Man en haar vele medewerkers, de K.N.N.V. e.a.. Medewerkers kunnen die verenigingen zeker nog gebruiken, en leden die daar in geïnteresseerd zijn kunnen daar zeker terecht. In de Wete brengen we eigenlijk maar zelden bestuurlijke zaken naar voren en de bedoeling daarvan is zeker niet de leden daar buiten te houden.Als er dringende kwesties zijn krijgt u die snel genoeg onder ogen. Wij vinden dat de Wete er vooral is om een aantal interessante artikelen en verhalen bij onze leden te brengen. Toch wilden we deze keer enige aandacht aan het ingezonden schrijven geven en mocht u op dit alles nog willen reageren dan staat u dat natuurlijk vrij om te doen. Wat de artikelen in deze Wete betreft zijn daar weer de vaste rubrieken als verslagen uit de afgelopen periode, Walcheren in woord en beeld en de Walcherse uutdruksels. Verder zijn er artikelen over Armenzorg van ons bestuurslid v.d. Driest, over de bevolking van St. Laurens in 1810, hiermee sluit de heer Sijnke een artikelenserie af over de bevolking van de bij Middelburg gevoegde kernen. De heer Slabber werpt nieuw licht op Slabberjan en Mevr. v. Nieuwenhuijzen der Kao is d'r anden kwiet. Mevr. Flissebaalje is op speurtocht naar verdwenen stenen. In deze en in de volgende Wete kunt u meegenieten van haar zwerftocht door Middelburg. Hier en daar wordt uw leeskost dan ook nog gekruid met onze bekende 'Dijkjes' en we hopen dat onze leden deze Wete dan ook weer met smaak zullen verorberen. 2

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1979 | | pagina 4