HET ZILVEREN SCHOR
uitgerust.
De rijsnelheid kon geregeld worden met de z.g. rijkruk, welke ca. 11 standen had,
waaronder twee hoofdstanden, motoren in serie en motoren parallel en 9
weerstandsstanden. Voorts was ook een schakelaar aanwezig om van rijrichting te
kunnen veranderen.
Het remmen was een heel aparte zaak; dit moest persé met de handrem gebeuren
en slechts in noodgevallen mocht elektrisch geremd worden. Dit werd dan gedaan
door de rijkruk, door de O-stand de andere kant op te draaien. Meestal werd dit te
snel gedaan, waardoor de remcontacten in de controller verbrandden; een en
ander was voor Directeur Slooves aanleiding tot het uitgeven van de volgende
dienstorder: 'Het electrisch remmen is schadelijk voor de wagen en onaangenaam
voor het publiek. In het vervolg zullen wij onnodig electrisch remmen, zoowel als
woest rijden, niet ongestraft laten passeeren'.
Later werden de bijwagens ook elektrisch berembaar gemaakt door middel van
z.g. 'solenoïde-remmen'. Dit was een hele vooruitgang, want het was geen
flauwekul om een trein alleen met een handrem tot stilstand te brengen. Wat dan
ook in géén geval vergeten moest worden, was het 'zandtrappen'.
Door op een pedaal te trappen kon men zand op de rail strooien vóór de
remmende wielen. Verzuimde men dit te doen, dan was de kans groot dat de
wielen gingen blokkeren met als gevolg dat een plat kantje ontstond op de wiel-
omtrek. Dit leverde dan weer een ernstige berisping op van Directeur Slooves per
officiële brief al of niet gepaard gaande met een 'straf', bestaande uit enige
guldens boete of inhouding van verlof!
Het Zilveren Schor, gelegen op het grondgebied van de gemeente Arnemuiden, is
een geschenk van Koningin Juliana en Prins Bernhard ter gelegenheid van hun 25-
jarig huwelijk. Het geld hiervoor werd bijeen gebracht door het Nederlandse volk.
De naam is opgebouwd uit: 'Zilveren' (25-jarig huwelijk, d.i. zilver) en 'schor',
heeft te maken met het terrein waarop gebouwd werd. Vroeger was dat buiten
dijkse grond, genaamd 'schorren'.
Het Zilveren Schor is een vormingsinstituut in internaatsverband, en richt zich op
mensen, die in groepsverband willen werken aan hun emancipatie en ontvoog
ding, zodat ze hun eigen onderdrukking niet langer als persoonlijke pech zien,
maar ontdekken, dat deze voortvloeit uit de maatschappelijke verhoudingen,
waaronder zij leven.
Op het Zilveren Schor werken daartoe 4 staven, t.w. administratie, technische
dienst, huishouding en kursusstaf in een democratische struktuur samen. Tot de
doelgroepen worden gerekend: L.B.O., Mavo-leerlingen; kinderbeschermings-
groepen, lichamelijk gehandicapten, maar ook kadergroepen, zoals b.v. sociaal
cultureel werkers (sters) uit de regio.
Het Zilveren Schor is bereikbaar per trein tot station Arnemuiden en van daar per
bus of taxi 4 km tot het Zilveren Schor.
De gebouwen van het Zilveren Schor bestaan uit centrale hal met in het centrum
daarvan de 'arena' of 'kuil', waar alle gangen op uit komen. In deze 'hal. is o.a.
een bar, open haard en podium, voorts een bibliotheek, een t.v.-kamer, een spel
ruimte met biljart, tafeltennis, tafelvoetbal en andere gezelschapsspelen.
28
