DE WETE EN DE WETE ZIJN TWEE
- onder de prijs werkende - buitenlandse concurrenten met geweld en eiste
tevens meer loon. Huzaren en marechaussees werden door de overheid te
hulp geroepen, de aannemers weigerden meer te betalen en de staking verliep.
Later keerden ook weer Belgen terug.
Vermeldenswaard is nog dat Koole bij zijn lezenswaardige scriptie tevens
gebruik gemaakt heeft van het artikel 'Grootvader Martinus de Witte zag het
kanaal graven' (Souburgse notities) (opgenomen in 'De Wete' 23 jan. 1977).
L.J. Koole, 'Zie, daar ga ik al de Belgen mee doodslaan', in: Autoriteit
en strijd (p. 51-72), Amsterdam, V.U. Boekhandel/Uitgeverij, 1981
39,50; bij rechtstreekse bestelling bij de V.L./V.U.-Boekhandel/Uitge
verij, gironr. 519737: 22,50 5,verzendkosten).
P.S.
Eind 1980 verscheen bij de Europese Bibliotheek te Zaltbommel in de serie
'Kent U ze nog opnieuw een foto-ansichtboekje van Koudekerke, samen
gesteld door onze leden vader en zoon Roose, Koudekerke-kenners bij
uitstek.
De samenstellers konden bij hun werk veel materiaal halen uit de grote verza
meling van hun vriend en vroegere compagnon bij eerder verschenen delen,
Hendrik Hendrikse, die inmiddels is overleden.
'Ik komme mêê de wete', zegt Bram Geljon (foto pag. 62). Tot ongeveer 1940
was het gebruik om, als iemand was overleden, dit de familie, vrienden en
buren aan te zeggen. Dat was 'de wete doe' en hij was hiermee belast. Nu was
dit woord 'de wete' ook wel in gebruik om een boodschap van een ander over
te brengen (vooral in gebruik bij de ouderen). Dit alles staat vermeld bij de
betreffende foto.
We willen hierbij opmerken, dat behalve de vele fijne herinneringen en ge
dachten aan vroeger tijden, ook vooral voor de wat jongere generatie vele
weteswaardigheden worden verteld waar men amper of nooit van gehoord
heeft.
Op pag. 21 bijvoorbeeld ziet men midden zomer de weilanden nog geheel
blank staan. Het hooi werd met harken op de hogere ruggetjes gebracht en
was soms helemaal verrot. 3 Februari in de winter hieropvolgende een ver
gadering der Z.L.M. afd. Koudekerke, waarin na een pittige stemming door
het bestuur werd besloten de watergang Koudekerke - Vlissingen te graven.
Dit in de zomer van 1928.
Zien we de foto op pag. 28, dan is er niets herkenbaars meer, maar op de
achtergrond is duidelijk de schutte te zien. Deze diende om loslopend vee op
te vangen. Tegen betaling van een boete kon men zijn vee dan ophalen.
Daarom zat er op de omheining ook slot en grendel. Gelukkig werd de Bigge-
kerksestraat later Schuttestraat genoemd en zo blijft de schutte in onze
herinnering bestaan.
Het spreekwoord 'Recht is recht, zei de boer, en hij zette z'n eigen beest in de
14
