gebouwen te zien zoals het Burgerweeshuis, later huishoudschool, de Lutherse
kerk, het woonhuis van de bekende architekt en sterrekundige Jan de Munck (zie
Walcheren in woord en beeld in de Wete van juli 1978, 7e jaargang nr 3), nu p.c.
militair tehuis. Jammer is, dat ons hoekje op die prent net niet is te zien, omdat
het zicht ontnomen wordt door het v.m. ijkkantoor annex concertzaal waarin nu
al weer jaren de padvindersgroep 'Berdenis van Berlekom' gehuisvest is. Ook dit
geeft ons geen opheldering.
Een poging om via het gemeentelijk archief in Middelburg iets meer te weten te
komen over de ouderdom van deze huizen heeft niet veel opheldering verschaft.
Wel kwam een aantal andere interessante zaken aan het licht welke we u niet
zullen onthouden.
Een van de eerste konklusies was, dat het Molenwater niet in één keer gegraven is,
maar bij stukjes en beetjes, zodat er van verschillende jaartallen sprake kan zijn,
waarbij het begin van menselijk ingrijpen moet liggen in de periode die Sijnke
aangeeft. Ook in 1593 is er sprake van grond uit het Molenwater welke op 'de
Bleek gedragen wordt. (Kesteloo, Stadsrekeningen).
Overigens meldt dezelfde bron dat er in 1585 huizen gebouwd worden 'op het
Bleijkveld. 'al van geringe omvang'.
Dat straatnamen in de loop der tijd in het spraakgebruik veranderen, blijkt hier
weer eens uit. Ook de officiële namen zijn aan verandering onderhevig. Zo heette
het gedeelte wat nu als Zuidsingel te boek staat vroeger het zuidelijk Molenwater.
Hoe het water heette voordat er sprake was van een watermolen in het Spui, blijkt
uit het volgende. Kesteloo meldt over een werk dat zich in 1605 afspeelde 'Er werd
bestraat van de oude Koepoort strekkende naast het Gansewater tot aan de Ver-
werie.
Opmerkelijk is ook, dat het huisje links op de tekening, half afgebeeld, als toe
passelijke naam draagt Waterbeek. Dat deze naam reeds voorkomt op dit huis
blijkt uit notariële archieven als het huis in 1824 en nogmaals in 1861 verkocht
wordt (Fokker 1904). Dit in tegenstelling tot het brede huis dat genaamd is 'De
drij Gouden Roosen'. Deze naam is er bij zijn recente restauratie op gekomen.
Hoewel niet origineel, is dit toch een huisnaam die in het verleden ergens in
Middelburg voorgekomen is, n.l. op de Dwarskaai wijk G nr. 109.
Al met al zijn er geen exacte bouwjaren bekend van deze pandjes, alle moeite ten
spijt. Mogelijk dat deze alsnog opgespoord kunnen worden met de methode
Jilleba via determinatie van het huis zelf. Uw auteur van Walcheren in Woord en
Beeld acht zich hier niet deskundig genoeg voor.
Het heeft overigens niet veel gescheeld of er was van dit hoekje niets meer te zien
geweest.
Jaren geleden n.l. zijn er plannen geweest om deze huizen te slopen t.b.v. een
doorbraak voor autoverkeer via de Spanjaardstraat op een te verbreden Spui
straat naar de Dam Noordzijde.
Dat hier enige tijd met serieuze voortvarendheid aan gedacht is, blijkt uit het feit
dat de gemeente het pand Dam 35 aangekocht heeft. Men wilde met de sloop
wachten tot meerdere panden in eigendom verkregen waren, zodat men alles in
een keer af kon laten breken.
In de tussentijd diende het pand op de Dam als doorgangshuis voor mensen van
elders welke in Middelburg werkten en wilden komen wonen. Gelukkig is het
beleid van de gemeente, o.a. via restauratie en rehabilitatie van de Spanjaard
straat en andere delen van de binnenstad, een andere koers ingeslagen. Het beleid
17
