motorwagens achter zich die van niets wisten, was het onbegonnen werk.
Er volgde een enorme klap, waarbij de meeste wagens uit de rails vlogen, ver
geleken met de materiële schade was het aantal slachtoffers gering: twee
zwaargewonden en enkele lichtgewonden. Edelman viel achterover met zijn
rug op het railtje waarover de tussendeur heen en weer kon schuiven en brak
hierdoor een ruggewervel.
Een zekere C. Volmer, passagier op een van de balkons, werd een been
afgekneld. (de PZEM kende hem later ƒ10.000,- schadevergoeding toe, een
voor die tijd astronomisch bedrag, waarvoor hij o.a. een sigarenwinkeltje
heeft gekocht op de Vlasmarkt te Middelburg).
Verder was er nog een jongetje, die op een van de balkons tussen een aantal
fietsen bekneld zat, doch dat enige tijd later zonder noemenswaardig letsel uit
de ravage kon worden bevrijd.
De verdere afloop
Over de verdere afloop van het ongeluk kunnen we vrij kort zijn.
Enige dagen later werd onder leiding van hoofdopzichter Linse een soort
'hearing' gehouden, waarbij elk betrokken personeelslid moest vertellen hoe
alles verlopen was.
Wie echter de opdracht had gegeven om de trams aan elkaar te koppelen, bleef
in nevelen gehuld. Een feit is, dat aan niemand die de bewuste ritten had mee
gemaakt enige schuld of blaam werd toegekend. Edelman kon vrij vlug uit het
ziekenhuis worden ontslagen en kon enige tijd daarna weer lichte dienst doen
in de remise, doch niet zonder enige hilariteit van het werkplaatspersoneel,
omdat hij omhuld was met een soort gipsen korset. Hij droeg voortdurend een
ruggewervel van een of ander beest met zich mee om uitvoerig aan iedereen die
het horen wilde, te kunnen uitleggen wat hem was overkomen.
Bestuurder Jan Wink was toendertijd al een legendarische figuur. In 1887
begon hij zijn loopbaan bij de S.A. en hij heeft dus praktisch het volledige
stoomtramtijdperk meegemaakt.
Op 1 juni 1927 mocht hij zijn 40-jarig jubileum vieren.
Wink heeft zelfs nog geruime tijd na de pensioengerechtigde leeftijd dienst
gedaan. De heer H. de Kok is na de opheffing van de tram nog als schilder
werkzaam geweest in de oude centrale en tot aan zijn pensionering in 1965 in
de transformatorenwerkplaats van de centrale Zeeland. Hij woont thans met
zijn vrouw in een gezellig huisje aan de Vlissingseweg te West-Souburg, vlak
bij het voormalige 'Wissel' en enige honderden meters van de plaats waar
destijds het ongeluk gebeurde.
27
