DIJKJE De gekroonde fles De Vlissingers waren gek op hun wapen. Ze zetten hun fles op deuren en glazen. Maar daar niet alleen; ook op de luiken en in hun mooie kamer op de fraai beschilderde moerbalken. Op de St. Jacobstoren stonden houten flessen rondom op de balustraden van de omgangen. Bij de laatste restauratie zijn ze op de onderste omgang terug geplaatst. Het wapen stond natuurlijk boven de stadspoorten, maar ook op het Wester- hoofd stond een grote witte houten fles als een soort plaatsnaambord voor overzeese analfabeten. Uiteraard waren er hier verschillende gevelstenen met een fles, maar zelfs in Middelburg komt het Vlissingse wapen op een gevelsteen voor. We kennen een muuranker in de vorm van een gekroonde fles en ook werden ijzeren slotplaten op de deur uitgezaagd in de vorm van een fles. Ze konden er niet genoeg van krijgen. De gekroonde fles Toen 'die van Middelburg' met een torentje in hun vaandel gingen lopen, moet het Vlissingse wapen in gebruik zijn genomen. Op oude zeeschilderijen zien we de gekroonde fles op een witte of een rode scheepsvlag. Rood heeft gewonnen, dat werd de officiële kleur. De gekroonde fles Nu de geschiedkundigen er aan twijfelen of Willibrord ooit op Walcheren is geweest, kan zijn fles nooit in het stadswapen van Vlissingen terecht zijn gekomen. De naam Flessetrekkers of Flessedieven is dan ook historisch niet langer verantwoord. Veel moderner is de opvatting dat Vlissingen voor de zeelui een verzetje betekende in de vorm van 'wijntje en trijntje' zodat het wapen een wijnfles in een rosse buurt toont. In 1549 waren er in de havenbuurt zoveel 'Cabaretz et lieux inhonestes' dat men de lichte buurt wel wilde opruimen. 32

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1981 | | pagina 34