heerlijk van te genieten en soms naar terug te verlangen (of niet?).
Het voorbije blijft ieder altijd bezig houden en vandaar dat er begin september
ook weer heel wat leden te gast wilden zijn bij de heer Trimpe Burger van het
R.O.B. We hebben genoten van de enorme verzameling 'bodemschatten' die
daar aanwezig zijn en wat kunnen de heren Trimpe Burger en Oele daar op in
teressante wijze over vertellen. We hopen hen stellig in de toekomst nog eens
als gasten van onze Kring te mogen begroeten om nog eens verder te graven in
de geschiedenis van de Walcherse bodem.
U vindt in deze Wete ook weer de vaste bijdragen van de heren Broeksma en
Sijnke/de Klerk. Artikelen die, gezien de regelmatige reakties, stellig door
onze leden op prijs worden gesteld.
Natuurlijk rijdt ook de tram weer verder en vervolgen we met een stukje ge
schiedenis uit Mariekerke. Twee kleine bijdragen van Frans v.d. Driest en Cees
den Otter doen mij bij de laatste iets langer stilstaan. U kent hem allemaal, als
schrijver (ook in De Wete), als oud-bestuurslid, als redaktielid, als de man die
de bijdragen voor de P.Z.C. verzorgde. Ik zou bijna zeggen als manusje - van -
alles. Beslist niet meer 'piep'-jong, maar altijd enorm aktief en vooral ook
positief in zijn bijdragen aan onze Kring. Hij was al enige tijd bezig met de
afbouw van zijn aktiviteiten in verenigingswerk, maar het was voor ons toch
wel een erge verrassing toen hij kort geleden meedeelde op medisch advies met
al zijn werkzaamheden te moeten stoppen. We zitten er mee en beraden ons op
dit moment over vervanging, waar we wel uit zullen komen. Maar we willen
hier vooral zeggen hoe het ons spijt, dat hij op deze manier zijn werkzaam
heden moet stoppen, en we willen hem heel erg bedanken voor alles wat hij
voor ons heeft gedaan. Hij blijft lid van onze vereniging en hoopt ook te
kunnen blijven komen en dan zeggen wij: hopelijk nog heel lang.
We willen hier ook nog een ogenblik stilstaan bij het overlijden van de heer
L. van Wallenburg. Na een voor zijn familie toch wel erg moeilijke periode is
hij op 18 september heengegaan. Toen wij in het januari-nummer zijn laatste
bijdrage plaatsten, lag hij al enkele weken in het ziekenhuis zonder dat hij daar
weet van had. Nu is er na maanden van spanning een eind gekomen aan een
zeer arbeidzaam leven. Hij had een grote belangstelling voor alles wat met
heemkunde te maken had en heeft een enorm aantal artikelen gepubliceerd.
Ook wij mochten regelmatig van hem bijdragen ontvangen en wij willen zijn
echtgenote en kinderen op deze plaats nogmaals laten weten hoe wij dat op
prijs hebben gesteld. Bij de teraardebestelling te St. Laurens waren naast het
bestuur ook heel wat leden van de H.K.W. aanwezig.
Het laatste artikel in deze Wete, waar ik Uw bijzondere aandacht voor wil
vragen, is van de hand van de heer Rooze. Een gerucht uit de laatste oorlogs
dagen van Walcheren (3-4 nov. 1944), dat in Koudekerke altijd de ronde heeft
gedaan, blijkt plotseling uit een onderzoek dat hij heeft ingesteld, waarheid te
zijn. Het is een bijzonder verhaal. Een verhaal dat zelfs bij de meest ingewij
den in de geschiedenis van Walcheren tussen '40 en '45 volslagen onbekend
bleek. Er zitten heel trieste kanten aan en velen zullen weer herinnerd worden
aan dagen van angst en spanning, van geweld en verdrukking. Nu bijna 40 jaar
na het gebeurde kijken we er wel wat anders tegen aan. Toch zal deze geschie
denis reakties teweeg brengen. We zijn ons daar terdege van bewust, maar na
overleg van de schrijver met dr. Taal die bezig is met het tweede deel van de
geschiedenis van Zeeland in de periode 1940-1945 en met dr. A.H. van Dijk,
leek het toch het beste het verhaal onverkort in De Wete op te nemen.
2
