REAKTIE OP 'HOE VERDEDIG JE VLISSINGEN' haar huis in. De achterdeur is schuin tegenover de ingang van de bunker. Zij kreeg de schrik van haar leven. Half huilend komt zij op ons toe en zegt tegen mijn schoonvader: 'Stoffel, ik durf niet naar binnen; er ligt een dooie Duitser voor de stoep'. Wat is gebeurd? De Duitse commandant was op z'n bevel 'vuur' door één van z'n eigen manschappen doodgeschoten. Dit was dus de doffe knal die wij gehoord hadden. Likwidatie van hun eigen officier. Dit was het wat Meiers vernomen had. Hoewel hij de juiste bedoeling niet wist; hadden de Duitsers dit wel bedoeld. 'Laten wij hem wegslepen van voor die stoep', was mijn opmerking, 'Verder de duinen in'. Ik pakte hem bij de armen en schoonvader aan zijn benen de blonde Feldwebel met bril en helm nog op! In mijn herinnering omstreeks dertig jaar oud. Met één gerichte kogel van zeer kort bij in het voorhoofd geschoten; de kogel juist onder de helmrand er in en achter er uit. Deze gebeurtenis is misschien ook weinig bekend, misschien ook maar als een gerucht, evenals te Koudekerke. Echter ook dit fusilleren heeft er m.i. toe bijgedragen, dat er voor zover mij bekend is, verder geen schot meer gelost is. De bevrijding van Zoutelande was een feit! De algehele bevrijding van de zuidkust van Walcheren is ook met deze gebeur tenis zeker bespoedigd. F.P. Dominicus Westkapelle Van de heer J. Willemse te Middelburg ontvingen we de onderstaande reaktie op: Hoe verdedig je Vlissingen. 'Met veel interesse las ik in de Wete van oktober 1981 het artikel van de heer A.H. van Dijk over de verdedigingswerken van Vlissingen, die in de loop der tijden werden aangebracht en eventueel weer verwijderd. Wellicht ter aanvulling van de geschiedenis van de vesting Vlissingen, het volgende: In het kustverdedigings- (wets-)ontwerp, dat op 20 juli 1910 bij de Tweede Kamer werd ingediend, was sprake van de voorgenomen bouw van een fort bij Vlissingen. Het motief voor de bouw van dit fort blijkt uit een gesprek, dat de toenmalige minister van marine (Rambonnet) in april 1914 met de Britse marine-attaché Henderson voerde. Het besluit om het fort te bouwen was genomen om Engeland, in oorlogstijd, te verhinderen Walcheren te gebruiken als een vooruitgeschoven basis ter ondersteuning van België en Frankrijk. Een bezetting van Walcheren door Engeland zou ertoe kunnen leiden dat 7

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1982 | | pagina 9