DE FIETS VAN JAOP
gen, doch ter aanzetting van anderen'.
De notabelen in de gemeente lieten hun doden in de kerk begraven en hieruit
weten we, dat waar de grafsteen van Ds. v.d. Velde werd gevonden, waar nu
de consistorie staat, in 1626 de kerk minstens een travee langer was dan nu.
Wapenborden kwamen in de kerk van Zoutelande niet voor.
Voor het leiendak kwam 'in de bestecke' de vermeldenswaardige bepaling
voor, dat tot het onderhoud behoorde, het herstellen van niet grotere gaten
dan een 'wan' kon bedekken; herstel van andere gaten was verrekenbaar.
Na 1700 behoorde tot het onderhoud ook het opruimen van zand om de kerk,
dat meestal hoger lag dan de vloer daarbinnen.
In 1738 hebben toren en kerk waarschijnlijk hun tegenwoordige gedaante ver
kregen.
Zoutelande,
H.J. Schoenmaker
Den ouwen Jaop Jasperse was zeventig g'ööre. Ie weunde a een stuitje mee z'n
vrouwe Bette in 't rust'uus. Vroeger 'aodde ze op 't 'ofje geweund wi of Jaop
z'n vaoder op geboerd 'ao, mer op den duur, was de joengste zeune getrouwd
en die 'ao z'n ouwen 'eer opgevolgd en zó zat noe de zóveeste generaosie
Jasperses op 't gedoentetje in de Wilgewegt.
Jaop was nog een fief ventje vö z'n jaeren en ie gieng nog aoltied op z'n fiets
van 't rust'uus nae de stad vö booschappen. 't Was nog gin tien menuten rieë,
dus 't gieng best. Mer de fiets wier krikkemikkig en Jaop 'ao a is uut z'n mond
laete valle, dat 'n wè een nieuwen zou wille en zodoende 'aodde de guus
botje bie botje gedae en vö vaoder z'n verjaerienge een nieuwe fiets gekocht,
't Is toch wat nog een nieuwe fiets as je 70 öördt? Mer Jaop was t'er ieselijk
blieë mee en zó gröös as een puut mee plumen.
Op een goeien dag startten Jaop wi van 't rust'uus naer de stad. Ie mocht een
bitje booschappen doe vö Bette en vö z'n eigen een rokertje 'aele. Ie stak de
knippe in z'n zak en omdè 't een bitje ketievig weer was, 'ao den een regenjas
in z'n fietstasse gedae. Je kon nie wete,
Afijn, ie op stap; êêst naer Jamin, wan Bette moch lekkere koekjes, vö a
Jaone, de vroegere bure, morge op verziete kwam. Ie zette z'n fiets vö de
wienkel en dee ten op slot mee 't sleutertje, en dat gieng in de knippe. Dat doe
je, as je pas een nieuwe fiets 'eit, wat wou je?
Ie kocht z'n koekjes en ie kreeg van de juffrouw, daer a ten an moest betaele,
een plestieke tasse om 't in te doen. Toen a ten buten kwam, docht ten bie z'n
eigen: 'Ik laete ik de fiets 'ier mer stae, want je mag 'ier toch nie fietse en mee
dat vehikel an jen 'and loop zö moeilijk en je kan ook nie is vö de wienkels
kieke ook!'
Zö gezeid, zö gedae. Jaop liep op z'n gemakje deu de drukke wienkelstraete en
keek vö aolle wienkels. Wat was ter toch meraokels vee te kööp en dan
riepe ze nog, dat 't zö slecht gaet!
Toen a ten 't aollemaele gezie 'ao en z'n booschappen gedae (toch makkelijk,
dat ten een plestieke tasse gekregen 'ao, daer kon mooi aolles in!) gieng Jaop
vrom naer z'n fiets; sleutertje uut de knippe en 't slot open. Maer hó maer!
Ie kreeg mee gin meugelijk'eid z'n sleutertje in 't slot en 'oe of ten ook
morrelde en vroete: 't gieng nie. Ie kreeg 't er glad 'êêt van, van aol dat gemier.
12
