Jaop wier een bitje kwaed en docht: 'Noe 'ebbe ze werèntig geperbeerd m'n
nieuwe fiets te stelen! En omda ze 't slot nie open konde kriege, 'ebbe ze dat
nog mooi verrinneweerd ook! 't Is toch wat! Mer ze zulle m'n fiets nie kriege,
dan neme 'k die wè zó mee!'
Ie 'ieng z'n tasse an 't stuur, 'ieuw mee d'n êênen 'and 't 'andvat vast om te
sturen en lichtte mee d'n anderen 'and 't achterende van de fiets an de
begagedraeger op. En zo begon Jaop z'n reize vrom naer 't rust'uus.
't Viel nie mee, die fiets was nog 'eimelijk zwaer en mee die fietstasse achterop
was ook a nie 'andig mee 't vast'ouwen. Jaop zwêêtten d'r van, maer ie
sjouwde deur.
Toen a ten een ende gelopen 'ao, kwam 'n twi vrouwen mee een kinderwaegen
tegen. Die vonde 't zeker zonde van zö'n ouwen man, die z'n eigen een breuke
zeulde aan een op-slotte fiets en ze kwaeme naer z'n toe en stelden vö, da
zulder mee z'n beien de fiets zouwe draege en dan Jaop de kinderwaegen
douwe. Da von Jaop goed; de plestieke tasse mee de booschappen op 't kind
z'n voetjes en Jaop achter de waegen. Dat gieng wè een bitje luchter as een
fiets draege en Jaop liep zö lekker mee dat joenk te kuieren, dat die twi wuven
mee de fiets op den duur een 'êêl ende achterbleve!
Toen begonne ze te roepen van: 'Meneer, wacht is even!' en Jaop verschoot er
zö mer van, wan ie 'ao glad nie gemerkt, dat ten a een ende vö was. Ie bleef
stae, toet a ze 'n in'ehaeld 'aodde en toen zei den êênen: 'Meneer, ons moete
'ier rechsaf 'öör!' en Jaop zei: 'Nou, nog vee bedankt vö julder 'ulpe 'öör.
Noe bin 'k er bienae'.
De vrouwen naeme de kinderwaegen over en Jaop kreeg z'n fiets vrom. Mer
noe was ten toch een bitje uutgerust en 't was mer een klein endje mir ook.
Toen a ten an 't rust'uus kwam, brocht ten êêst z'n fiets in de fietsekelder,
zette 'n den op z'n plekke en docht: 'noe moe'k vanmiddag maer is op m'n
gemak kieke, of a 'k dat slot nie open kan kriege'.
Ie pakten z'n tasse mee booschappen van 't stuur en wou z'n regenjas uut de
fietstasse pakke. Ie doe de tasse open: gin regenjas! Maer wè een paer 'and
schoenen, een dasse, een kilo suker en een pakje veugeltjeszangzaed. Jaop wist
nie wat of ten zag; ie puuloogden der van!Ie stoeng mè mee dat pakje veugel-
zaed in z'n 'anden en schudde z'n 'ööd. En toen inêêns begriep 'n 'tü
Ie 'ao glad een verkeerde fiets mee'enome! 't Was glad zien fiets nie, a leek 'n
der percies op! En daerom pasten 't sleutertje netuurlijk nie! - Maer a 't zien
fiets nie was, die a ten mee'enomen 'ao, dan was 'n van een ander!
En as je iet van een ander meeneemt, dat 'ei je dat gestole! Daer moch Jaop is
even vö gae zitte, zö mer op 't muurtje in de fietsekelder. Dat was toch wat! Ie
mocht er is vee over dienke, maer 'oe of ten 't ook keerde of draoide: ie 'ao die
fiets mee'enome; 'estoleü
Glad verschrokke kleveerde 'n mee z'n plestieke tasse naer boven, naer Bette
en nog vö dat 'n z'n jas afdee, gieng 'n a zitte, om 't te vertelle; want ie zat er
toch vee mee in, weet je!
Bette luusterde, en toen a ten klaer was, zei ze: 'je moe de plisie belle, Jaop, en
eerlijk vertelle, 'oe 't gebeurd is, wan j' 'eit 'et nie omspres gedae,
'Neeë, da's waer!' zuchttende Jaop. Saemen zochte ze 't nommer van de plisie
in den boek op, Bette draoide 't, en toen a 't er êên an de tillefon kwam, zei
Jaop: 'Meneer, ik komme ik angifte doe, asda 'k een fiets 'estolen
Die plisie zei êêst een 'êêle stuit niks, en toen zei ten: 'Zei dat nog is, asjeblief!'
en Jaop zei wi: 'Ik komme ik angeve, asda 'k een fiets 'estolen Mer 'k 'ebbe
't netuurlijk nie omspres 'edae'.
13
