WALCHEREN IN WOORD EN BEELD
DIJKJE
Een Duitser liep ook op het strand schelpen te zoeken. Niet van die kleine
fossielen, maar flinke grote. We raakten aan de praat. Wat deed hij er mee?
Hij legde ze thuis omgekeerd op een deken. Plaatste daar een kistje zonder
bodem omheen en goot er een laagje beton op. Na het hardworden draaide hij
de betonplaat om en maakte de schelpen schoon. Smeerde dat alles in met
zwarte schoensmeer en borstelde het uit. Legde die plaat dan in zijn voortuin
als souvenir van Walcheren. 'Und wenn die Sonne darauf scheint! Wunder-
bar!' Rijkswaterstaat paste hetzelfde procédé toe, om de basaltblokken in de
nieuwe Vlissingse zeemuur in het beton te vatten.
Schoensmeer is niet nodig. Basalt is al zwart.
Und wenn die Sonne darauf scheint! Wunderbarü
Ter ere van de oprichting van een werkgroep kleine monumenten voor Vlis-
singen is deze keer gekozen voor een Vlissings onderwerp wat tevens verbon
den is met 'Laat het De Wete weten' en eigenlijk ook met de 'Dijkjes'.
Een vrijage die mogelijk eens vaker kan voorkomen.
Juist de onderwerpen waar vragen over gesteld worden, kunnen soms verras
send interessante onderwerpen opleveren en daarom uitermate geschikt zijn
voor het geschreven deel van deze rubriek.
Wat is er aan de hand?
Ons bestuurslid de heer I. Franse uit Koudekerke heeft de taak op zich geno
men om alle, in de loop der tijden, uitgekomen 'Wetes' na te zien op vragen
van lezers welke nooit beantwoord zijn. Deze vervolgens te verzamelen en
nogmaals te bezien of beantwoording mogelijk is.
En zodoende stootte hij op een vraag van de heer Van Dijk in De Wete nr 21
van juli '76.
Deze vraag - een voorloper van de z.g. 'Dijkjes' - handelt over een onderdeel
van de primaire waterkering te Vlissingen en is dus in dubbel opzicht een
'Dijkje'. Het ging n.l. om de ingemetselde gedenksteen in de kaaimuur naast
de sluis.
In het daarop volgende nummer van De Wete heeft de heer Van Leeuwen de
vraag gedeeltelijk beantwoord.
Thans blijkt dat hij via een artikel uit de 'Middelburgsche Courant' van 18
december 1856 ook het onleesbaar geworden jaartal op de steen heeft kunnen
achterhalen.
Om de nieuwe leden wat extra informatie te geven en om bij de anderen het
geheugen op te frissen, volgen enkele herhalingen.
16
