DE ALGEMENE LEDENVERGADERING AGENDA a. Opening en mededelingen b. Vaststellen notulen van de vorige Algemene Ledenvergadering (De Wete no 3 1981) c. Ingekomen stukken d. Jaarverslagen secretaris, penningmeester en kaskontrolekommissie e. Begroting 1982 f. Bestuursverkiezing Aftredend en herkiesbaar: P. Sijnke Aftredend en niet herkiesbaar: mevr. C.I. van Nieuwenhuijzen. In haar plaats stelt het bestuur voor de heer L. de Vlieger. Hij is al vele jaren lid en stellig een goede vervanger van onze huidige penningmeester gezien zijn werk op de afd. financiën van de provincie. De leden zijn gerechtigd om namen van eventuele tegenkandidaten te noemen. Daarvan graag spoedig bericht bij het bestuur. g. Bestuursbeleid h. Voorstel tot contributieverhoging van 15,naar 17,50. i. Rondvraag j. Sluiting DIJKJE (kleine monumenten) Het is weer voorjaar en de buurvrouw van 82 jaar schildert "t 'èkketje' van haar tuintje weer in een van haar onwaarschijnlijke kleuren. Dan schiet mij het Nazi verleden weer te binnen. Hoe de N.S.B. burgemeester Piet Surrogaat recht tegenover ons was komen wonen aan de Koudekerkse weg te Vlissingen. Hij wandelde iedere dag van zijn huis (waar nu de bejaardenflatjes zijn) naar kantoor. En liep dan langs de wonderlijkste verzameling tuinhekjes. Ijzeren spijltjes, stenen muurtjes met blokken natuursteen en smeedwerk. Ook eerlijke boerenhekjes van verticale donkergroen geverfde plankjes met een witgerande pijlspits van boven met een gat er in, zoals het hoorde. Sommige waren verroest, verrot en verzakt. Deze bonte verscheidenheid van hekjes, net zo gevarieerd als de huizen waar ze bij hoorden waren een uiting van het ontaarde ambacht en een gruwel in de ogen van de Nieuwe Orde. In zijn hoofd rijpte het grote idee om met uniforme tuinhekjes alle tuintjes die hij moest passeren gelijk te schakelen. Hij zag kans om ondanks alle schaarste de benodigde bouwmaterialen te vinden en zo kwamen er eenheidsmuurtjes van steen een metaalbuis vanaf zijn huis tot aan de Watertoren. Het Derde Rijk ging niet door en er is nooit meer een Burgemeester Callenfels- laan gekomen. Zijn monument staat na veertig jaar nog langs de Koude- kerkseweg en de buurvrouw staat dat nu een verfje te geven. 22

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1982 | | pagina 24