LAAT HET DE WETE NOGMAALS WETEN! naald uit het huisje pulkten. Deze kreukels zochten we zelf wel eens tussen de basaltstenen van de Kanaaldijk. Het was een traktatie wanneer we bij het middageten zeekraal kregen. Het smaakte als spinazie. Typisch voor Middelburg waren ook de melk- en groenteboer, die met hun rood en groen beschilderde lage tweewielige wagens, voortgetrokken door een zwaar Zeeuws paard, bij hun klanten kwamen. pS(wordt vervolgd) Bij het doornemen van enkele oude Wetes's, enige tijd geleden, viel het mij op dat vele door leden gestelde vragen óf onbeantwoord bleven, óf het antwoord kwam alleen bij betreffend lid. Ook bij de andere lezers was nu de nieuwsgierigheid voor een bepaald onder werp gewekt. Naar aanleiding hiervan worden nu de voor velen onbeantwoorde vragen nogmaals gesteld en komen er, hopen wij, alsnog vele reakties los. Deze worden vanzelfsprekend in een volgende Wete vermeld. Wete 5 - 1972 P. Boone uit Middelburg vraagt naar het eigenaardig oud huis op Poppen- damme, waarschijnlijk wel het oudste. Het staat op een soort hoogte. Antwoord in dezelfde Wete 5 - 1972: Mogelijk is de huidige bouwval de erfenis van het huis, waar vier eeuwen geleden de proost van Zoetendale woonde. Dijkje, Wete 3 - juli 1980 Het huis van Poppendamme is in mekaar gestuukt. Het huis van Poppendamme is niet gestuukt, maar gesloopt! Restaureren (er was nog bijzonder fraai en gaaf muurwerk met vlechtingen, bogen en strikken aanwezig) was voor de nieuwe eigenaars te duur en een sloopvergunning was inmiddels verstrekt. De bedoeling was nu een geheel nieuw Poppendams Huis te zetten in de oude trant. Bestek en tekeningen zijn aanwezig. Wat nu nog rest is de hoogte (buurman Poppe spreekt van 't Eiland) met daarin verborgen de funderingen, kelder met waterput en op enige diepte ver schillende vloeren van een vroegere bewoning. Bij het bouwen van een mini Zeeuws boerenschuurtje op deze zelfde hoogte vonden de werklieden zandstenen nokstukken, zoals nu nog te zien op ver schillende kerken en voorname gebouwen met leien daken. Dat deze bouwval dus waarschijnlijk een belangrijk gebouw is geweest, is wel duidelijk. Tussen het puin in de kelders en vloeren vond men ook vele stukken daklei en wandtegels. Dit alles is nu afgedekt en geëgaliseerd. Het terrein is inmiddels weer van eigenaar verwisseld en - wie weet - bouwen zij al het 'mooie' weer op. 25

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1982 | | pagina 27