voetstuk gevallen (gegooid). Nu is hij dan, in plaats van hersteld, helemaal
verdwenen. Rijdt er eens langs, zit nog eens op die andere beroemde bank, nu
kan het nog. Doch volgend jaar zal ook deze wel verdwenen zijn; de wegkant
zal dan aanzienlijk gemakkelijker gemaaid kunnen worden.
Wie brengt de Stenen Banke terug: de sloper, de gemeente Middelburg, het
wegschap, Prov. Waterstaat, of wachten we allemaal op elkaar! (Oplossing
hopelijk in de volgende Wete).
Wete, 12 april 1974.
De stenen banken van Ter Hooge (W.P. v.d. H.).
Moesten we in de Wete nr. 10 op blz. 12 e.v. vermelden dat een van de twee
beroemde stenen banken al geruime tijd verdwenen was: hij is nu weer terecht!
Ten gevolge van de asfaltering van de weg en de egalisering van de berm
schijnt hij van het voetstuk te zijn gevallen.
Hij is in recordtijd in de zachte grond weggezakt en met gras overwoekerd.
Ter Hooge is nu (1974) gelukkig weer compleet, dank zij drs. de Klerk te
Amstelveen, Baron van Lynden te Bilthoven en de heer de Visser te
Middelburg, die de bank weer op z'n plaats bracht.
18 Januari 1982. De opmerking, je ziet op de fiets altijd veel meer dan in een
auto, ging deze dag maar gedeeltelijk op. In plaats van veel meer, zag ik bij
Ter Hooge veel minder dan een vorige keer. Tijdens de lange winteravond had
ik in oude Wete's het droeve en later blijde bericht gelezen van de stenen
banken en dus toog ik naar Ter Hooge om ze nog eens te bewonderen.
Wat ik daar zag, was niet meer dan een restant wat in de sloophaast of in de
donker was blijven liggen.
Van één bank is het zitgedeelte verdwenen en staat er nog een gave staander, de
andere poot is in stukken geslagen, zodanig dat ik de loden dookvulling
(geheel vernield met verse beitelslagen) uit het gras kon oprapen en heb
meegenomen. De stukken hardsteen lagen verspreid in het gras. De bank is
met grof geweld losgeslagen en vermoedelijk meegenomen.
De andere bank heb ik niet kunnen vinden, waarschijnlijk zijn ook daarvan
nog wel sporen te vinden in het lange gras. Waarom... ach waarom moeten we
nu opnieuw constateren dat ze weg zijn. Hopelijk dat zij die hiervoor
verantwoordelijk zijn dit schrijven onder ogen komt, zodat zij zich kunnen
afvragen, moest dit nou.
Misschien deze zomer toch weer, gezeten op de stenen banken van Ter Hooge
de blauwe boterhamzak ernaast, genieten van kasteel en bos, en anders in de
berm, want mooi is't.
I.F.
12
