Donderdag 19 oktober
Eindelijk springvloed. Het water komt nu een halve meter in huis en met laag
water is het nog maar enkele uren droog. Erg droog is het natuurlijk niet met
al die zoute slik. We brengen de meeste tijd op zolder door. Onze situatie is
eigenlijk onhoudbaar. We zijn echter geen evacués, maar vluchtelingen, zodat
er in Vrouwenpolder geen plaats voor ons is. Mijn moeder wordt ernstig ziek
met hoge koorts en ijlen. Wondroos in het been door infectie door het vieze
water.
Vrijdag 20 oktober
Na enkele dagen rust begint het schieten weer. Er zijn heel zware explosies in
de richting Vlissingen. Men zegt dat er pamfletten zijn uitgegooid dat we
binnen twee maal 24 uur bevrijd moeten zijn, omdat anders alles wat nog
boven water uitsteekt platgegooid zal worden.
Het water gaat nu helemaal niet meer weg, zodat we de kachel niet meer
kunnen aanmaken.
Janna heeft veertien dagen geleden voor het laatst brood gebakken. Dat is nu
droog en staat stijf van de fijne witte schimmel. We kunnen er nu ook geen
pap meer van koken. We gaan erg vervuilen en Friedy vreet 's nachts gaten in
de vuile was.
Zaterdag 21 oktober
We zijn van Essenhof naar Vrouwenpolder gevlucht. Mijn moeder is te ziek
om mee te gaan, dus wil ze alleen op de boerderij achterblijven, maar dat is
natuurlijk onzin. Ze wordt later vanuit het dorp met paard en wagen opge
haald. Nu kunnen al onze bezittingen, in blauwe beddetijken gepakt, ook mee.
Ik neem mijn 'kano' mee en het hondje Friedy gaat in de binnenzak van mijn
jas. Wij krijgen onderdak op de meelzolder van de maalderij van De Visser.
De ramen zijn dichtgetimmerd. Het is er somber en de kachel wil niet branden,
maar voorlopig zitten we hoog en droog.
Naschrift
Veel later is uit officiële rapporten aan het licht gekomen, dat er 60 Lancasters
aan deze aanval hebben deelgenomen van dezelfde groep, die de Nolledijk had
aangevallen. Ze hadden ieder veertien bommen van 1000 pound bij zich met
tijdbuizen met een vertraging van een half uur tot een uur. Men gebruikte tijd
bommen omdat ieder vliegtuig individueel moest richten en men anders het
doel niet kon zien door de rookwolken van de ontploffende bommen van de
voorliggers.
14
