48 oorlogsschepen voor de kust liggen. De gruchten over de landingen op Walcheren zijn dus toch waar. Domburg wordt vanuit zee zwaar beschoten. Vader maakt kennis met Wim Jobse uit het verzet. Ze zullen samen proberen per roeiboot naar Vlissingen te komen, maar moeten hun plan laten varen. Er komen bootjes met Duitsers aan bij de Bierdijk, die niet weten waar ze heen moeten, 's Nachts wordt vanuit Vlissingen geschoten op de geallieerden in Domburg. Donderdag 2 november Noord-Beveland is kennelijk bevrijd, 's Morgens wordt er met mitrailleurs vanuit Veere naar Noord-Beveland geschoten. De batterij in Veere schiet later een paar boerderijen op Kamperland in brand en de veersteiger in prak. Boven Domburg cirkelen de hele dag twee jagertjes rond als artilleriewaar nemer om de beschieting vanuit zee te leiden. 's Middags komen er veel bommenwerpers langs. Er dalen dertien bruine parachutes bij het dorp met containers voedsel en munitie in korven verpakt. Ik loop naar de Hoge Hil waar je een prachtig zicht hebt over het eiland. Overal schieten en rook, maar je hebt geen idee hoe ver ze al zijn met hun landing. 's Avonds wordt er vanuit de richting Zierikzee geschoten en 's nachts wordt de marinebatterij weer met zwaar geschut vanuit Vlissingen bestookt. Vrijdag 3 november Minder Duitsers op het dorp. 's Morgens erg rustig, zwaar bewolkt, 's Nachts worden af en toe raketten afgeschoten van Duinbeek; verder rustig. Zaterdag 4 november De dag begint; het is zwaar bewolkt. Mijn vader heeft vanmorgen zijn vriend uit het verzet, Wim Jobse, gesproken. Ondanks al onze protesten gaan ze trachten in Middelburg te komen. Ze gaan eerst met de melkwagen naar Serooskerke, de paarden vaak tot aan hun buik door het water. Een grote watervlakte met hier en daar een boerderij, die soms bewoond is. In Serooskerke horen ze van de hulppolitie dat Duitse patrouilleboten iedereen oppikken, die probeert in Middelburg te komen, dus gaan ze maar weer terug, 's Middags doen Typhoons van deT.A.F., de Tactical Air Force, die opstijgen van vliegvelden in België, aanvallen op de duinen en boerderijen vlakbij. Ze vallen aan in groepjes van vier; ieder heeft vier raketbommen onder de vleugels, die ze tijdens een duikvlucht twee bij twee afvuren. Die geven op de bunkers op de duinen geweldige explosies. De familie M. wordt het te gortig. Ons houten zomerhuisje geeft te weinig bescherming. Ze vluchten naar het dorp. Het schieten komt steeds dichterbij. Ze zouden nu al bij de Eendekooi zitten, 's Nachts wordt er vreselijk geschoten, vooral op Middelburg. We houden ons hart vast, want daar zitten 40.000 mensen opeengepakt, die geen kant meer uit kunnen. Zondag 5 november In verband met de toestand worden er vandaag geen kerkdiensten gehouden. De staf zit nu in het dorp. 's Morgens wordt er steeds op Middelburg en op Oostkapelle geschoten. Het is erg onrustig en winderig. Men heeft door de kijker bij Oranjezon de tanks de duinen op en af zien rijden, maar het is 9

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1983 | | pagina 11